ਫ਼ਾਲਤੂ ਕਚਰਾ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਤੇ ਧਰਤੀ ਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਿਆ

ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, 12 ਅਪ੍ਰੈਲ : ਇਸ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ’ਚ ਗੁਜਰਾਤ, ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਕਈ ਇਲਾਕਿਆਂ ’ਚ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਅੱਗ ਦੇ ਗੋਲੇ ਡਿੱਗਦੇ ਦੇਖੇ ਗਏ ਸਨ। ਕਈ ਥਾਵਾਂ ’ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹੋਏ ਸਿੱਧੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਆਕਾਸ਼ੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿਚ, ਵਿਗਿਆਨੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਪੁਲਾੜ ਦਾ ਮਲਬਾ ਜਾਂ ਮਲਬਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਡਿੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਜਾਨ-ਮਾਲ ਦਾ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ।
 ਅਸਲ ਵਿਚ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਕੂੜੇ ਦੇ ਢੇਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਥੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਾਰੇ ਉਪਗ੍ਰਹਿ, ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਪੁਲਾੜ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘਾਤਕ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਾਡੀ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। 
ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਕ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਅਨੁਸਾਰ ਲਗਪਗ 170 ਮਿਲੀਅਨ ਪੁਰਾਣੇ ਰਾਕਟ ਅਤੇ ਬੇਕਾਰ ਉਪਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਅੱਠ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸਕਿੰਟ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਧਰਤੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਆਪਸ ਵਿਚ ਟਕਰਾਉਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੋਰ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
 ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨੀ ਰਿਚਰਡ ਕਰਾਊਡਰ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਧਰਤੀ ਤੋਂ 22,300 ਮੀਲ ਦੀ ਦੂਰੀ ’ਤੇ ਭੂ-ਸਥਾਨਕ ਔਰਬਿਟ ਵਿਚ ਪੁਲਾੜ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਦੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਵੀ ਵਿਘਨ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਪੁਲਾੜ ’ਚ ਦੋ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਟਕਰਾਉਣ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਦੋ ਬਸਾਂ ਟਕਰਾਈਆਂ ਹੋਣ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਧਰਤੀ ’ਤੇ ਇੰਟਰਨੈੱਟ, ਜੀਪੀਐਸ, ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਵਰਗੀਆਂ ਕਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
 ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਦਖਲ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਛੇ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਅਪਣਾ ਦਬਦਬਾ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਵਰਣਨਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਅਕਤੂਬਰ 1957 ਵਿਚ ਤਤਕਾਲੀ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਦੁਆਰਾ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਭੇਜੇ ਗਏ ਪਹਿਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਉਪਗ੍ਰਹਿ ਸਪੁਟਨਿਕ-1 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਤਕ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਰਾਕਟ, ਉਪਗ੍ਰਹਿ, ਸਪੇਸ ਪ੍ਰੋਬ ਅਤੇ ਟੈਲੀਸਕੋਪ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਭੇਜੇ ਜਾ ਚੁਕੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਕੂੜਾ ਚੁਕਣ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਵੀ ਵਧਦੀ ਗਈ।  (ਏਜੰਸੀ)