ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰਦਾ,

ਸਾਉਣ ਮਹੀਨੇ ਆਈਆਂ ਧੀਆਂ। ਪਿੱਪਲੀਂ ਪੀਘਾਂ ਪਾਈਆਂ ਧੀਆਂ ।

ਬੜੇ ਰੋਹਬ ਨਾਲ ਪਟਰੌਲ ਨੂੰ ਕਹੇ ਡੀਜ਼ਲ, ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਤੂੰ ਕੰਨ ਖੋਲ੍ਹ ਬੇਲੀ।

ਸਕੂਨ ਭਾਲਦਾ ਫਿਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ, ਬੜੇ ਹੱਥਕੰਡੇ ਅਪਣਾਉਂਦਾ ਏਂ,

ਅਰਦਾਸ ਸੁਣੀ ਮੇਰੇ ਮਾਲਕਾ ਤੂੰ ਮੰਨਣਹਾਰਾ

ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਨਾ ਰਿਹਾ ਪੰਜਾਬ ਸਾਡਾ, ਹਾਲਾਤ ਬਦਲ ਕੇ ਹੋਰ ਦੇ ਹੋਰ ਹੋ ਗਏ,

ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚੇ ਜੋ ਲੋਕ ਬਹੁਤੇ, ਐਂਵੇਂ ਰੌਲਾ ਐ ਆਖ ਕੇ ਹਸਦੇ ਨੇ,

ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਇਕ ਹੀਰਾ ਖੁਸਿਆ, ਅਮੀਨ ਮਲਿਕ ਸੀ ਨੇਕ ਲਿਖਾਰੀ,

ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਜਨਤਾ ਝੰਜੋੜ ਸੁੱਟੀ, ਠੱਪ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਕੰਮ ਕਾਰ ਸਾਰੇ,

ਭੱਜ ਦੌੜ ਹੈ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਗੱਲ ਕੋਈ ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈਏ,