ਚੌਥੇ ਦੋਸਤ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਵਿਸਥਾਰ 'ਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਫ਼ਰ 'ਤੇ ਰਿਹਾ ਉਹ ਬਹੁਤ ...
ਚੌਥੇ ਦੋਸਤ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਵਿਸਥਾਰ 'ਚ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਪਰ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਫ਼ਰ 'ਤੇ ਰਿਹਾ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਿਚਰਿਆ। ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਹੈ ਤਰਲੋਕ। ਉਸ ਨੇ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਗਹੁ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਹਾਮੀ ਵੀ ਭਰੀ। ਘੁੱਟ ਲਾਉਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਗਿਆ। ਬਾਈ ਲੈਣੀ ਕਿਥੋਂ ਆ। ਦੂਜੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਅਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕੁੱਝ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਕੰਮਕਾਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਪਰ ਦਿਲ ਉਠਦੀ ਕਸਕ ਨੂੰ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ ਪੀੜ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਵੀ ਕੀਤਾ।
kufri
ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਰਾਹ ਪੁਛਦਿਆਂ ਐਨ ਠੇਕੇ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਗੱਡੀ ਰੋਕ ਲਈ ਪਰ ਘਰ ਪਰਤਣ ਦੀ ਹੋੜ ਨੇ ਠੇਕਾ ਹੋਣ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੀ ਰਖਿਆ। ਅੰਤ ਵਾਪਸੀ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦੀ ਦਿਲ ਦੀ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ। ਇਸ ਬਾਈ ਦੀ ਵੀ ਇਕ ਵਾਰ ਉਪਰੋਕਤ ਕਾਮਰੇਡ ਵਾਂਗ ਦਿਲ ਦੀ ਸਟੱਪਨੀ ਪੈਂਚਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਵਾਪਸੀ ਵੇਲੇ ਇਕ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਪਣੇ ਰੂਹ ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਕਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਗਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਬਸ ਫਿਰ ਕੀ ਸੀ ਮੈਂ ਉੱਚੀ ਹੇਕ ਲਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤੂਤੀ ਬੰਦ ਕਰਵਾ ਦਿਤੀ।
kufri
ਮੇਰਾ ਗਲਾ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤਾ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗਾ ਸਕਿਆ ਪਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ। ਬਾਕੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਕਾਰਨ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਮਜਬੂਰੀ। ਸ਼ਿਮਲੇ ਤੋਂ ਕਰੀਬ 18 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰ 'ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਵਾਦੀਆਂ 'ਚ ਵਸਿਆ ਕੁਫ਼ਰੀ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੋਈ ਜੰਨਤ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹ ਅਦਭੁੱਤ ਨਜ਼ਾਰਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵੇਖਿਆ। ਕੁਫ਼ਰੀ ਫਨ ਵਰਲਡ ਤੇ ਟਰੀ ਟੋਪ 'ਤੇ ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਢਕੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦਾ ਲੁਤਫ਼ ਲੈਣ ਲਈ ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਬਣੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਮਿਲਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਈ ਕਿੰਨੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਆ ਪੁੱਛਦੇ ਜਾਂਦੇ।
kufri
ਸਾਰਿਆਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਚੁਇੰਗਮ ਪਾਈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹ ਉਪਰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਆਖ਼ਰ ਉਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਕਾਹਲੇ ਸੀ। ਉਪਰ ਜਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਇਉਂ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹੀ ਇਸ ਮੌਸਮ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਆਏ ਸਨ। ਮੇਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅਸੀ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਾ ਰਹੇ। ਸਾਡਾ ਕਾਮਰੇਡ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਬਰਫ਼ ਵੇਖ ਕੇ ਕਮਲਾ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੂਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਦਬਿਆ ਕੋਈ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।
Kufri
ਕੁਫ਼ਰੀ ਦੀ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ 'ਤੇ ਉਸਾਰੀ ਅਧੀਨ ਨਾਗ ਮੰਦਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ ਜਿਥੇ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਇਉਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸੱਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਖੜੇ ਹੋਈਏ। ਯਾਕ ਨਾਲ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿਚਵਾਉਣ ਲਈ ਭਾਈ ਨੇ ਬੜਾ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ। ਇਕ ਪਾਸੇ ਬੰਦੂਕਚੀ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਲਾਉਣ ਲਈ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ ਤੇ ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ-ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਾਨ ਵੀ ਅਪਣੇ ਵਲ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਢਿੱਡ ਵਿਚ ਚੂਹੇ ਨੱਚਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਗਰਮ-ਗਰਮ ਮੈਗੀ ਨੂੰ ਅਹਾਰ ਬਣਾ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸੁਆਦਲੀ ਲੱਗੀ। ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਵਿੱਥ 'ਤੇ ਹੀ ਮੈਗੀ ਦੇ ਕਈ ਸਟਾਲ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ।
kufri
ਬਰਫ਼ ਦੇ ਗੋਲੇ ਬਣਾ ਕੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਮਾਰ ਕੇ ਖ਼ੂਬ ਮਜ਼ੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਲੁਤਫ਼ ਲਿਆ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਬਰਫ਼ 'ਤੇ ਤਿਲਕ ਕੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲਿਆ। ਮੈਂ ਬਰਫ਼ 'ਤੇ ਤਿਲਕਣ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਪਰਹਾਰ ਤੋਂ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਬਚ ਸਕਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਇਸ ਅਜਬ ਵਸਤੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਪਣੀ ਹੋਂਦ ਤੇ ਤਾਕਤ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਦਸਿਆ ਹੋਵੇ। ਮੈਂ ਮੁੱਧੇ ਮੂੰਹ ਬਰਫ਼ 'ਤੇ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿਗਿਆ। ਕਈ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਰਫ਼ 'ਤੇ ਅਠਖੇਲੀਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਾ ਛੱਡੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅਪਣੇ ਜੋਸ਼ ਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਪੂਰਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਚੁਕਿਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਾਡਾ ਇਥੇ ਆਉਣਾ ਸਫ਼ਲ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਅਪਣਾ ਅਜਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇਆ : ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਸੋਨੀ
