ਬਾਂਦਰਾਂ ਦਾ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਹਸਟੀਨਾਪੁਰ ਦੇ ਉਲਟਾਖੇੜਾ ਨੇੜੇ ਸਵੇਰੇ 10 ਵਜੇ, ਦੁਪਹਿਰ 1 ਵਜੇ, ਸ਼ਾਮ 5 ਤੋਂ 6 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਵੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ - ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੇਰਠ ਦੇ ਹਸਟੀਨਾਪੁਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸੰਜੇ ਦਾ ਅਨੋਖਾ ਜਨੂੰਨ ਹੈ। ਸੰਜੇ ਇੱਕ ਚੌਕੀਦਾਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਬਾਂਦਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਸੀਹਾ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਸੰਜੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਨਾ ਕੁੱਝ ਖਵਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਤੈਅ ਸਮੇਂ ਬਾਂਦਰਾਂ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੋਸਤ ਸੰਜੇ ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਆਵੇਗਾ? ਸੰਜੇ ਦੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਾਂਦਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
File Photo
ਇਹ ਬਾਂਦਰ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੈਠਣ ਦੇ ਢੰਗ ਤੋਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਸਮਾਜਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਸੰਜੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖੁਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਂਦਰ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ੋਰ ਦੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਖਾਂਦੇ ਹਨ।
ਬਾਂਦਰਾਂ ਦਾ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਹਸਟੀਨਾਪੁਰ ਦੇ ਉਲਟਾਖੇੜਾ ਨੇੜੇ ਸਵੇਰੇ 10 ਵਜੇ, ਦੁਪਹਿਰ 1 ਵਜੇ, ਸ਼ਾਮ 5 ਤੋਂ 6 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਵੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜੇ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਤਿੰਨੋਂ ਵਾਰ ਖਾਣਾ ਦੇਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੰਜੇ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੈ। ਉਹ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਦੀ ਮਦਦ ਵੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਪਿਛਲੇ 12 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਕ ਵੀ ਦਿਨ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ।
File Photo
ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਾ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਣ। ਇਥੋਂ ਦੇ ਸਥਾਨਕ ਵਸਨੀਕ ਪਸ਼ੂਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਇਸ ਲਗਾਵ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹਨ। ਹਸਟੀਨਾਪੁਰ ਦੇ ਲੋਕ ਸੰਜੇ ਨੂੰ ਬਾਂਦਰਾਂ ਦਾ ਦੀਵਾਨਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਸੰਜੇ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਂਦਰਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
