ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਮਨਮਤ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਧਸਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੁੱਖ ਲੋੜ ਹੈ।
ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਮਨਮਤ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਧਸਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੁੱਖ ਲੋੜ ਹੈ। ਪੁੱਛਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਵਾਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਮ ਵੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਬਣੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਬੜੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮਕਰਨ, ਅਖੰਡ ਪਾਠਾਂ ਤੇ ਵਿਆਹਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਬਹੁਤੇ ਸਿੱਖ ਪੱਤਰੀ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਪੰਡਤਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਕੇ ਰਖਦੇ ਹਨ।
Takht Sri Damdama Sahib
ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਘਰ ਵਿਚ ਪਸ਼ੂ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਨੇੜੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਸਿਆਣੇ ਤੋਂ ਤਵੀਤ ਕਰਵਾ ਕੇ ਉਸ ਪਸ਼ੂ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨਮਤ ਅਤੇ ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਇਕ ਵਿਲੱਖਣ ਵਾਕਿਆ 14 ਅਪ੍ਰੈਲ 2012 ਨੂੰ ਵਿਸਾਖੀ ਮੇਲੇ ਦੇ ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਲਗਭਗ 4 ਵਜੇ ਤਖ਼ਤ ਸ੍ਰੀ ਦਮਦਮਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿਖੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਜਦੋਂ ਮੁੱਖ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਖੜੇ ਕਰੀਰ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਸੰਗਤ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝੁੱਕ ਕੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ।
Photo
ਕਰੀਰ ਦੇ ਹੇਠ ਖਿਲਰੇ ਦਾਣਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਜੌਂਅ ਦੇ ਦਾਣੇ ਲੱਭ ਕੇ ਇਕੱਤਰ ਹੋਏ ਲੋਕ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਮੱਥੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਸਤੂ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਰਖਣਾ ਹਰ ਸਿੱਖ ਦਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਹੈ। ਪ੍ਰੰਤੂ ਕਿਸੇ ਰੁੱਖ ਜਾਂ ਮੜ੍ਹੀ ਮਸਾਣੀ ਨੂੰ ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਣਾ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਮਨਮਤਿ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅਲਾਮਤਾਂ ਲਈ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿਚ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ।
Sikh
ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਇਹ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਰੀਰ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਹੇਠ ਦਾਣੇ ਖਿਲਾਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਕਿਸ ਨੇ ਦਿਤੀ? ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿਚ ਰੁੱਖ ਪੂਜਾ ਵਰਜਿਤ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਲਿਖਤੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੇ ਉਥੇ ਲਿਖ ਕੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਹੋਇਆ? ਕੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੱਗੇ ਨਤਮਸਤਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾਂ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ? ਅਪਣੇ ਧਰਮ ਤੋਂ ਦੂਰ ਤੇ ਪਤਿਤ ਹੋਈ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਖੁੰਬਾਂ ਵਾਂਗ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਡੇਰੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਮੁਰੀਦ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
Guru Granth Sahib Ji
ਅਖੌਤੀ ਦੇਹਧਾਰੀ ਗੁਰੂ ਇਸ ਭੋਲੀ ਭਾਲੀ ਪਿੱਛ ਲੱਗੂ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਜਾਂ ਉਸ ਦਾ ਦੂਤ ਹੋਣ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਕਲ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਜਾਂ ਮੌਤ ਦੀ ਅੰਤਿਮ ਅਰਦਾਸ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਡੇਰੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਅਪਣੇ ਬਣਾਏ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ ਹਨ। ਮਨਮਤ ਤੇ ਅੰਧ ਵਿਸਵਾਸ਼ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹੱਥ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ।
Sikhs
ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਸੀ ਦਲਾਂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਆਗੂ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਤੋਂ ਜਾਰੀ ਹੋਏ ਹੁਕਮਨਾਮਿਆਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰ ਕੇ ਦੇਹਧਾਰੀ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀਆਂ ਲੇਲ੍ਹੜੀਆਂ ਕਢਦੇ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਗੁਰੂਘਰਾਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਕੇ ਡੇਰਾਵਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਆਉਣ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਸਹੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਵੱਡੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਤੋਰਨ ਵਾਲੇ ਮੋਢੀ ਸਮੁੱਚੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਅਸਫ਼ਲ ਸਾਬਤ ਹੋਏ ਹਨ।
SGPC
ਜੇਕਰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਤਰਫ਼ੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਕੋਈ ਕਥਾਵਾਚਕ, ਰਾਗੀ ਜਥਾ ਜਾਂ ਕੋਈ ਧਾਰਮਕ ਦੀਵਾਨ ਵੇਖਣ ਜਾਂ ਸੁਣਨ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਦੇਹਧਾਰੀ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਸੇਵਕ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਰਾਜ ਪੱਧਰ ਤਕ ਸੰਗਤਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਅਪਣਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਕੇ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦੀ ਛਤਰ ਛਾਇਆ ਵੀ ਹਾਸਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
Guru Granth sahib ji
ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਕੁੱਝ ਵਪਾਰਕ ਪੱਖੋਂ ਵਿਚਰਦੇ ਰਾਗੀ ਸਿੰਘ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਮਨਮਤ ਤੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਜਕੜ ਵਿਚ ਹਨ। ਧਾਰਮਕ ਦੀਵਾਨ ਸਜਾਉਣ ਆਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵੱਡੀਆਂ ਤੇ ਮਹਿੰਗੇ ਭਾਅ ਦੀਆਂ ਲਗ਼ਜ਼ਰੀ ਗੱਡੀਆਂ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਮਦ ਕਿਸੇ ਸੁਪਰ ਸਟਾਰ ਕਲਾਕਾਰ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲੰਗਰ ਪ੍ਰਥਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਮਰਿਆਦਾ ਤੋੜ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਘੜੀਆਂ ਤੇ ਬੇਸ਼ਕੀਮਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਪਹਿਨ ਕੇ ਇਹ ਲੋਕ ਇਕੱਤਰ ਹੋਈਆਂ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਅਸਿੱਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਰੱਬੀ ਰੂਹ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ।
Sikh
ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦਾ ਮਨਮਤ ਤੇ ਅੰਧਵਿਸਵਾਸ਼ ਦੀ ਪਕੜ ਤੋਂ ਪਾਰ ਪਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਧਰਮ ਕੋਈ ਵੀ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਲੋਕ ਚਾਹੇ ਉਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਸਹਿਜਧਾਰੀ, ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪੱਲਾ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਣ, ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਮਨਮਤਿ ਦੀ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮਿਸਾਲ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ ਸਮੁੱਚੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਇਸ ਰੁਝਾਨ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਜਿਸ ਵਾਸਤੇ ਹਰ ਸਿੱਖ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦਰ ਘਰ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਸਮੇਤ ਸੱਭ ਤੋਂ ਅਪਣਾ ਬਣਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਸੰਪਰਕ : 98727-99780
