ਬਲਰਾਮਪੁਰ ਸਥਿਤ ਸ਼ੰਕਰਗੜ੍ਹ ਪੰਚਾਇਤ ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਉਹ ਕੰਪਿਊਟਰ ਆਪਰੇਟਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਬਲਰਾਮਪੁਰ: 'ਹਿੰਮਤ ਅੱਗੇ ਲੱਛਮੀ ਤੇ ਪੱਖੇ ਅੱਗੇ ਪੌਣ' ਕਾਹਵਤ ਨੂੰ ਹਕੀਕਤ ਵਿਚ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਬਲਰਾਮਪੁਰ ਦਾ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਿਹੜਾ ਅਪਾਹਜ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਕਮਾਈ ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਢਿੱਡ ਭਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਹਿਮਤ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਹਿੰਮਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਛੱਤੀਗਸੜ੍ਹ ਦੇ ਬਲਰਾਮਪੁਰ ਦੇ ਆਸ਼ੀਸ਼ ਦੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਅਤੇ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਹਨ ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ 'ਚ ਇਕੱਲੇ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹਨ।
ਬਲਰਾਮਪੁਰ ਸਥਿਤ ਸ਼ੰਕਰਗੜ੍ਹ ਪੰਚਾਇਤ ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਉਹ ਕੰਪਿਊਟਰ ਆਪਰੇਟਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਸ਼ੀਸ਼ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਅਤੇ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਆਸ਼ੀਸ਼ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਲਰਾਮਪੁਰ ਦੇ ਜ਼ਿਲਾ ਕਲੈਕਟਰ ਸੰਜੀਵ ਕੁਮਾਰ ਝਾਅ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਸ਼ੀਸ਼ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਬਣਿਆ ਹੈ।
ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਖੁਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਕਿਸੇ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਖੇਤਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਨੌਕਰੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਲਹਾਲ ਆਸ਼ੀਸ਼ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦਸ ਦਈਏ ਕਿ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਮਾਲ ਰੋਡ 'ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹੀ ਟੋਕਰੇ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਟੋਕਰੇ ਬਣਾਉਂਦਾ ਵੇਖ ਹਰ ਕੋਈ ਇਸ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਕ ਹੱਥ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਆਪ ਹੀ ਤੂਤ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜਾਂ ਵੱਢ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛਾਂਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਦਦ ਤੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਛਮਕਾਂ ਨਾਲ ਟੋਕਰੇ ਬੁਣਦਾ ਹੈ। ਪਿੱਛੋਂ ਮਾਨਸਾ ਦੇ ਪਿੰਡ ਸੰਗਾ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮਿਸਾਲ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਸਲਾਮਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਭੀਖ ਮੰਗ ਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
13 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬਾਂਹ ਕੱਟੀ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਹਾਰੀ ਅਤੇ ਟੋਕਰੇ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਧੰਦਾ ਬਣਾ ਕੇ ਗਰੀਬੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਦਿਨ ਵਿਚ 3 ਤੋਂ 4 ਟੋਕਰੇ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕੇ ਉਹ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਦਾਲ-ਰੋਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਕੰਮ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਗਾ ਕੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਗਲਤ ਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਦੂਜਿਆਂ 'ਤੇ ਬੋਝ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
Punjabi News ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਰ ਅਪਡੇਟ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਨੂੰ Facebook ਤੇ ਲਾਈਕ Twitter ਤੇ follow ਕਰੋ।