ਪਹਿਲੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਬਿਊਟੀ ਕੁਈਨ ਨਾਜ਼, ਲੜਕੇ ਤੋਂ ਲੜਕੀ ਬਣਨ 'ਤੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਿਕਲੇ ਹੰਝੂ
Published : Jan 27, 2023, 1:37 pm IST
Updated : Jan 27, 2023, 1:56 pm IST
SHARE ARTICLE
Naaz Joshi
Naaz Joshi

ਮਾਂ ਨੇ ਤੋੜਿਆ ਰਿਸ਼ਤਾ, ਦੋ ਸਾਲਾਂ 'ਚ ਹੋਇਆ ਤਲਾਕ 

ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ - ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਬਿਊਟੀ ਕੁਈਨ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾਜ਼ ਜੋਸ਼ੀ ਹੈ। ਨਾਜ਼ ਨੇ 7 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ 2 ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਜਿੱਤੇ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਮਾਡਲ, ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਫੈਸ਼ਨ ਆਈਕਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿਚ ਵੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਪਰ ਨਾਜ਼ ਦਾ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਰੋਮਾਂਚਕ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਇਆ ਕਿ ਘਰ ਵਿਚ ਪੁੱਤਰ ਆਇਆ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਟਿਕ ਨਾ ਸਕੀ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੋਵੇਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਗਏ। ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਤਾਅਨੇ-ਮਿਹਣਿਆਂ ਦਾ ਦੌਰ।

ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪੁੱਤਰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿਚ ਖੁਸਰਾ(ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ) ਸੀ। ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਟੁੱਟ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁੰਬਈ ਵਿਚ ਇੱਕ ਦੂਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਮਾਮੇ ਦੇ ਘਰ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ  ਸਰੀਰਕ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਫਿਰ ਹਸਪਤਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਖੁਸਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਥੋਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਗਏ। ਉਸ ਨੂੰ ਤਾੜੀਆਂ ਵਜਾ ਕੇ ਪੈਸੇ ਮੰਗਣ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਜੁਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਨਿਕਲੀ  ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਵਿਚ ਨੱਚਣ ਦਾ ਕੰਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਬਾਰ ਡਾਂਸਰ ਤੋਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਵਿਚ ਆ ਗਈ। ਫਿਰ ਫੈਸ਼ਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦਾ ਕੋਰਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਿਤੂ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਰਿਤੂ ਬੈਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ - ਪਹਿਲਵਾਨੀ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਿੰਡ ਬਣਿਆ ਗੈਂਗਸਟਰਾਂ ਦਾ ਅੱਡਾ, ਹੁਣ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਨੇ ਗੈਂਗਵਾਰ ਦੇ ਕਿੱਸੇ

ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਲਿੰਗ ਬਦਲਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਤਾਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਆ ਗਈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਮਸਾਜ ਪਾਰਲਰ ਵਿਚ ਨੌਕਰੀ ਕੀਤੀ ਪਰ ਇੱਥੇ ਵੀ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦਾ ਧੰਦਾ ਮਿਲਿਆ। ਕਾਫੀ ਜੱਦੋ ਜਹਿਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਹੋ ਸਕਿਆ। ਉਹ ਖੁਸਰਿਆਂ ਤੋਂ ਕੁੜੀ ਬਣ ਗਈ। ਇਹ ਜੀਵਨ ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਲਿੰਗ ਪਰਿਵਰਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ 2012 ਤੋਂ ਹੁਣ ਤੱਕ 7 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ 2 ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਜਿੱਤੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਉਹ ਫੈਸ਼ਨ ਸ਼ੋਅਜ਼ ਦੀ ਸ਼ੋਅ ਸਟਾਪਰ ਵੀ ਹੈ, ਮੈਗਜ਼ੀਨਾਂ ਦੀ ਕਵਰ ਫੋਟੋ ਵਿਚ ਵੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਹਨ। 

Naaz Joshi

Naaz Joshi

ਅਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਬਿਆਨ ਕਰਦਿਆਂ ਨਾਜ਼ ਜੋਸ਼ੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ 31 ਦਸੰਬਰ 1984 ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਮੁੰਡਾ ਹੈ। ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਘਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਬੱਚਾ ਸੀ। ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁੜੀ ਸਮਝਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਹੋਈ। 

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ - ਬੰਦੀ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਦਾ ਸੇਕ UK ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਲੰਡਨ ਭਾਰਤੀ ਅੰਬੈਸੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸਿੱਖਾਂ ਵੱਲੋਂ ਰੋਸ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ

ਨਾਜ਼ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸੇਂਟ ਜੋਸਫ਼ ਅਕੈਡਮੀ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲਾ ਲਿਆ। ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਖੇਡਦੀ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦੇ ਫੰਕਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਉਸ ਲਈ ਖਾਣਾ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਉਥੇ ਜਦੋਂ ਦੂਜੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਬੇਟਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਇਹ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। 

ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਘਰੋਂ ਵੀ ਅਤੇ ਸਕੂਲੋਂ ਵੀ ਤਾਅਨੇ-ਮਿਹਣੇ ਮਿਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਤੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਕੁੜੀਆਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਖੇਡਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸਰੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ? ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਖੁਸਰਿਆਂ ਦੇ ਸਮਾਜ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ। 

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ - ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਆਪਕ ਫੌਜ ਲਈ ਸੈਨਿਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਿਆਰ, ਹੁਣ ਤੱਕ 12 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਲੈ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਦਾਖਲਾ

ਨਾਜ਼ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਇੱਕ ਮੁਸਲਿਮ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਤਾਅਨੇ-ਮਿਹਣੇ ਕਾਰਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਬਈ ਮੇਰੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ 50,000 ਰੁਪਏ ਵੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਨਾਜ਼ 1991 ਵਿਚ ਮੁੰਬਈ ਆਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੁੰਬਈ ਆਈ ਸੀ। ਅੰਧੇਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਚੌਂਕੀ ਵਿਚ ਮਾਮਾ ਜੀ ਦਾ ਘਰ ਛੋਟਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇੱਥੇ ਇਹ ਅਸਹਿਜ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।

Naaz Joshi

Naaz Joshi

ਉਹ ਅੱਤ ਦੀ ਗਰੀਬੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਸਨ। ਇੱਥੇ ਆ ਕੇ ਮਾਮੀ ਨੇ ਝਾੜੂ-ਪੋਚਾ, ਭਾਂਡੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਅੱਠ ਬੱਚੇ ਸਨ, ਜੋ ਬਾਹਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕੋਈ ਗੁਬਾਰੇ ਵੇਚਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਉਹ ਪੈਸੇ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਗਾ ਕੇ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਸੀ। ਮਾਮਾ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਤੂੰ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਹ ਫਿਰ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਲਮਸਿਟੀ ਦੇ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਢਾਬੇ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 

ਢਾਬੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਚੰਗਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ ਸਮਝ ਕੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਢਾਬੇ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ 250 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾ ਮਿਲਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸੇਂਟ ਜੋਸਫ਼, ਵਡਾਲਾ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲਾ ਲੈ ਲਿਆ। ਮੇਰੀ ਫੀਸ 100 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾ ਸੀ। ਢਾਬੇ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਥੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਹੋਮਵਰਕ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ। 

ਨਾਜ਼ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਕੁੜੀ ਲੱਗਦੀ ਸੀ। ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਖਿੱਚੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਣਉਚਿਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਛੂਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਫਿਲਮਸਿਟੀ 'ਚ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਲੋਕ ਸ਼ੂਟ ਦੇਖਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਭੀੜ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਿੰਡ ਨਾਲੋਂ ਮੁੰਬਈ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਔਖਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਖੁਸਰਾ, ਛੱਕਾ ਕਹਿ ਕੇ ਛੇੜਦੇ ਸਨ। ਇੱਥੇ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਰਹੀ ਕਿ ਫਿਲਮ ਸਿਟੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਸ਼੍ਰੀਦੇਵੀ, ਮਾਧੁਰੀ ਦੀਕਸ਼ਿਤ, ਰਵੀਨਾ ਟੰਡਨ, ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਆਦਿ ਨੂੰ ਮਿਲੀ। 

Naaz JoshiNaaz Joshi

ਇਹ 1995-96 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ 11 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਘਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਘਰ ਵਿਚ ਡਿਸਕੋ ਲਾਈਟਾਂ ਜਗ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਨਾਲ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪਕੌੜੇ ਤਲ ਲਏ। ਪਕੌੜੇ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਸੌਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਨਾਲ ਮਰਦ ਬਣਦੇ ਹਨ। 

ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਪੀਣ ਲਈ ਪੈਪਸੀ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਪੈਪਸੀ ਪੀਤੀ, ਮੈਨੂੰ ਚੱਕਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਾਗੀ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਬੈੱਡ 'ਤੇ ਲੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਕੱਲ ਰਾਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ? ਖੈਰ, ਮਾਮਾ ਮੈਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਮਿਲਣ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਲੈਣ ਆਵੇਗਾ। ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬੀਤ ਗਏ ਪਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ।  

ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਖੁਸਰਾ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੇਰਾ ਮਾਮਾ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਰਾਖੇ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋਵੋਗੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਡਰ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਡਰੋ ਨਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲੋ। ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਗਈ। ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਕੁੜੀਆਂ ਵਰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਬੱਚਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਪਰ ਜੋ ਅਧਿਆਪਕ ਉੱਥੇ ਸੀ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਸਕੂਲ ਜਾ ਸਕੋਗੇ।  

Naaz JoshiNaaz Joshi

ਉੱਥੇ ਦੇ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਸਲਵਾਰ-ਕਮੀਜ਼ ਪਹਿਨਾ ਕੇ ਰੈੱਡ ਲਾਈਟ ਏਰੀਏ ਵਿਚ ਲੈ ਗਏ। ਮੈਨੂੰ ਤਾੜੀ ਵਜਾ ਕੇ ਪੈਸੇ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਨੌਕਰੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਰੋਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਦੇਖਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਟਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਅੰਤ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਏ। ਉਸ ਨੇ ਥੱਕ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸੀ ਡਾਂਸ ਬਾਰ। 

ਡਾਂਸ ਬਾਰ 1996 ਵਿਚ ਆਈ। ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਚਾਚਾ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਕੂਲ ਗਿਆ, ਉਥੇ ਜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਉਸ ਦੀ ਫੀਸ ਭਰਾਂਗਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਦਾਖਲਾ ਦੇਵਾਂਗਾ। ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿੱਤੀ। 
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਹੇਠਾਂ ਦੇਖਣ ਗਈ। ਉਥੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਈ ਖੁਸਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਹਨ। ਮੈਂ ਚਾਚੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨੱਚਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿਓ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਨਹੀਂ। ਇਹ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ। ਮੈਂ ਚਾਚੇ ਨੂੰ ਜ਼ਿੱਦ ਕਰਕੇ ਗੀਤ 'ਤੇ ਨੱਚੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੋਟਾਂ ਦੀ ਵਰਖਾ ਹੋਈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ।  

14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਮੇਰਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਇਆ, ਮੇਰਾ ਸਰੀਰਕ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਰੋਈ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਲਈ ਉਕਸਾਇਆ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕੰਮ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਵਿਚ ਡਾਂਸ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਆਸਾਨ ਲੱਗਿਆ। ਮੈਂ ਇਸ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਫਸ ਗਈਆ। ਮੈਂ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਈ। ਹੀਰੋਇਨਾਂ ਵਾਂਗ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਦੀ ਕੁਈਨ ਆਫ ਬਾਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ 1996 ਤੋਂ 2002 ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 

2002 ਵਿਚ ਮੈਂ 18 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਮੁੰਬਈ ਵਿਚ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਬੰਦ ਹੋਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਆਈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮੇਰੀ ਇਕ ਚਚੇਰੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਬਾਬਾ ਨਾਲ ਮਿਲਵਾਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਜਾ ਕੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਫੈਸ਼ਨ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ (ਨਿਫਟ) ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੀ ਮੇਰੀ ਕੋਚਿੰਗ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਕਰਵਾਈ ਸੀ। ਮੈਂ NIFT ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵਿੱਚ ਟਾਪ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਮਿਲੀ। ਉਹ 2005 ਤੱਕ NIFT ਵਿਚ ਪੜ੍ਹੀ।   

Naaz Joshi Naaz Joshi

2005 ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਬੈਸਟ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਦਾ ਐਵਾਰਡ ਅਤੇ 10,000 ਰੁਪਏ ਦਾ ਚੈੱਕ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਮੈਂ ਰਿਤੂ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਕੈਂਪਸ ਪਲੇਸਮੈਂਟ ਕਰਵਾ ਲਈ। ਇੰਨੇ ਮਹਾਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਰਿਤੂ ਕੁਮਾਰ ਫੇਮਿਨਾ ਮਿਸ ਇੰਡੀਆ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨਾਲ 2005 ਤੋਂ 2007 ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਸਾਡੀ ਪਹਿਲੀ ਤਨਖ਼ਾਹ 25 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਮਕਾਨ ਲਿਆ ਸੀ।
ਇੱਥੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਤਾਅਨੇ ਸੁਣਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਆਰਡਰ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸਰਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਆਰਡਰ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 2007 ਵਿਚ ਰਿਤੂ ਬੇਰੀ ਕੋਲ ਆਈ। ਉਥੇ 2009 ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉੱਥੇ ਵੀ ਇਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਆਈ। ਮੈਂ ਹਤਾਸ਼ ਹੋ ਗਈ। 

ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਇੱਕ ਗੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿਚ ਗਈ। ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ ਆਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਮੈਡਮ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ? ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੀ ਸੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਿੰਗ ਬਦਲ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਇਕ ਸਰਜਰੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਫ਼ੋਨ ਨੰਬਰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ। 

2010 ਵਿਚ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਪੈਸੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਅਖਬਾਰ ਵਿਚ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਮਸਾਜ ਪਾਰਲਰ ਵਿਚ ਕੰਮ ਹੈ। 2009 ਤੋਂ 2010 ਤੱਕ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਸੀ। ਸਾਲ 2011 ਵਿਚ ਆਈਐਮਟੀ ਗਾਜ਼ੀਆਬਾਦ ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ। ਮਸਾਜ ਸਮਝ ਕੇ ਉਥੇ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਥੇ ਵੀ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। 

ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਸਾਜ ਦਾ ਖਰਚਾ 1000 ਰੁਪਏ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਸਾਨੂੰ 200 ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ 100 ਡਾਲਰ ਦੀ ਟਿਪ ਦੇ ਕੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਡਾਲਰ ਦੀ ਕੀਮਤ 35-40 ਰੁਪਏ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਬਦਲੀ ਕਰਵਾ ਲਈ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਮਿਲੇ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਮਿਲ ਰਹੇ ਹਨ।

ਫਿਰ ਇਸ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਵਧ ਗਈ। ਮੈਂ ਇਹ ਕੰਮ 2013 ਤੱਕ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿਚ ਇੱਕ ਖਤਰਾ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਸੁੱਟਦਾ ਸੀ, ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਸਿਗਰਟ ਨਾਲ ਸਾੜਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ  ਮਾਰਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣੇ ਪਏ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਜਰੀ ਹੋਣੀ ਸੀ। 
2011 ਵਿਚ ਉਹ ਇੱਕ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਨੂੰ ਮਿਲੀ। ਉਹ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਵੇਸਵਾ 'ਤੇ ਬਾਇਓਪਿਕ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਹਰ ਸ਼ੂਟ ਲਈ 1500 ਰੁਪਏ ਦੇਣਗੇ।

ਸ਼ੂਟਿੰਗ 2012 ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ ਮੈਂ 2013 ਤੱਕ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ 2013 ਤੱਕ ਪੰਜ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ। 2011 ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਹਾਰਮੋਨ ਥੈਰੇਪੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਸਰਜਰੀ ਕਰੋ। ਉਸ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਿੰਗਲ ਹਾਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ, ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਸਰਜਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ। ਜੇ ਕੁਝ ਹੋਇਆ, ਅਸੀਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗੇ? ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਕੁਝ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਮੇਰੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿਓ। ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ। ਉੱਥੇ ਭੈਣ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਦਲੇਰ ਹੋ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਇੱਥੇ ਆਪਣੇ ਉਲਟ, ਆਪਣੇ ਗੁਰੂਆਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇਕੱਲੇ ਆਏ ਹੋ। 

ਕੁਝ ਭੈਣਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈਆਂ। ਉਹ ਨਾਰੀਅਲ ਪਾਣੀ ਲਿਆਉਂਦੀਆਂ ਸੀ ਅਤੇ ਪੀਣ ਲਈ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਦਵਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸੀ। 10 ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਭੈਣ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਭੈਣ ਨੇ ਇਹ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਗੁੜਗਾਓਂ ਸਥਿਤ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਈ। ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਹੁਣ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਮੈਨੂੰ ਰਾਜਸਥਾਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਫੈਸ਼ਨ ਫੈਸਟੀਵਲ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿਚ ਰਾਜਸਥਾਨ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਫੈਸ਼ਨ ਫੈਸਟੀਵਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਰੈਂਪ ਮਾਡਲਿੰਗ ਲਈ ਜਾਓਗੇ? ਉਹ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂਗੀ।

ਮੈਂ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਜੈਪੁਰ ਗਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਚੱਲਣਗੇ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਸ਼ੋਅ ਸੁਪਰਹਿੱਟ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਮੈਂ ਜੈਪੁਰ ਵਿਚ ਤਿੰਨ ਸ਼ੋਅ ਕਰਨੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ 5000-5000 ਰੁਪਏ ਮਿਲਣੇ ਸਨ। ਇਕ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਪਈ, ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤਿੰਨ ਸ਼ੋਅ ਨਾ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ 30 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਦੇਵਾਂਗੇ।

ਮੈਂ ਉਸ ਲਈ ਸ਼ੋਅ ਸਟਾਪਰ ਬਣ ਗਈ। ਉਸ ਸ਼ੋਅ 'ਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਦਾਕਾਰਾ, ਮਾਡਲ ਅਦਿਤੀ ਗੋਵਿਤਰੀਕਰ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ। ਰੈਂਪ ਵਾਕ 'ਤੇ ਉਤਰੀ, ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਲੈਕ ਆਊਟ ਹੋ ਗਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਅਨੁਭਵ ਸੀ। ਖੈਰ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਲ 2013 ਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਾਡੀ ਫੋਟੋ ਵਾਇਰਲ ਹੋਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੋਅ ਮਿਲਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ। 

ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਲਈ ਕੈਟਾਲਾਗ ਸ਼ੂਟ ਕੀਤੇ। ਇਸ ਵਿਚ ਚੰਗੇ ਪੈਸੇ ਮਿਲਣ ਲੱਗੇ। ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਵਿਤਕਰਾ ਨਾ ਝੱਲਣਾ ਪਵੇ। ਸਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਟ੍ਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਮਾਡਲ ਬਣਾਂ ਜਾਂ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਰਾਣੀ, ਜੋ ਮੈਂ ਹਾਂ।

ਖੈਰ 2014 ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਆਉਣ ਲੱਗੇ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਫੋਟੋਸ਼ੂਟ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਸਹਿਯੋਗ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਿਖਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਸਭ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਬਰੇਕ ਵੀ ਮਿਲੀ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕੁਝ ਵੱਡਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਬੈਠੀ ਟੀਵੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। 2015 ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦਾ ਆਫਰ ਆਇਆ।  

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਵਰ 'ਤੇ ਫੀਚਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ CNN IBN ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਕਾਲ ਆਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ 'ਤੇ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਖੈਰ ਜੂਨ 2015 ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਫੋਟੋ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਕਵਰ 'ਤੇ ਛਪੀ। ਇਹ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਫਰੇਮ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਵੀ ਇੰਨੀ ਹਿੱਟ ਹੋਈ ਕਿ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਤੇ ਐਤਵਾਰ ਸਮੇਤ ਇਸ ਨੂੰ ਪੰਜ ਵਾਰ ਚਲਾਇਆ। ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਦੇਖੀ, ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੈਨਲ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਨੰਬਰ ਲੈ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਘਰ ਆ ਜਾ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਘਰ ਛੱਡਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆਈ ਤਾਂ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਡਰੀ ਹੋਈ ਸੀ। 

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਬਨ ਵਿਚ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਟੋਪੀ ਪਾਈ। ਟੀ-ਸ਼ਰਟ ਅਤੇ ਜੀਨਸ ਪਾਈ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਗੈਲਰੀ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਰੋਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਮਰਾ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। 
ਮੈਂ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਲ 2015 ਵਿਚ ਇੱਕ ਸ਼ੋਅ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਸਾਮ, ਉੜੀਸਾ ਆਦਿ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਤੋਂ ਕੁੜੀਆਂ ਲਿਆ ਕੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲਈ ਭੇਜਦੀ ਸੀ। ਸਾਲ 2016 'ਚ ਅਮਰੀਕਾ 'ਚ ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਉਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਭੇਜੀਆਂ। 

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਗਈ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਟਰਾਂਸ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਦੇਖ ਤੂੰ ਏਨੀ ਦੂਰ ਆ ਗਈ ਏਂ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਾਪਿਸ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਮੌਕਾ ਦਿਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੌਕਾ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਾਲ 2012 ਵਿਚ ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ ਨੇ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿਚ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਸਰਜਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਹਿਲਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ। 
ਇਸ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੋਅ 'ਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਮੁੱਖ ਖਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਮਿਸ ਰਿਪਬਲਿਕ ਨੇਸ਼ਨਜ਼ ਦੀ ਅੰਬੈਸਡਰ ਬਣ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਭਾਰਤ ਪਰਤ ਆਏ ਪਰ ਕਿਸੇ ਮੀਡੀਆ ਵਾਲੇ ਨੇ ਇਸ ਖ਼ਬਰ ਨੂੰ ਕਵਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। 

ਸਾਲ 2017 ਵਿਚ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਗਈ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਵੀ ਅਸੀਂ ਖਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਜਿੱਤ ਸਕੇ, ਪਰ ਮਿਸ ਰਿਪਬਲਿਕ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਬਿਊਟੀ ਅੰਬੈਸਡਰ ਬਣ ਗਏ। ਮੈਂ ਜੋ ਵੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸ਼ੋਅ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਕੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਐਂਟਰੀ ਪਾਈ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ 2017 ਵਿਚ ਮਿਸ ਵਰਲਡ ਡਾਇਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਮੁਕਾਬਲਾ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿਚ ਹੋਇਆ। ਮੈਂ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਨੁਸ਼ੀ ਛਿੱਲਰ ਨੇ ਮਿਸ ਵਰਲਡ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ 2017 ਵਿਚ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਵਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।

ਜਦੋਂ ਇਹ ਮੁਕਾਬਲਾ 2018 ਵਿਚ ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਸ ਵਰਲਡ ਡਾਇਵਰਸਿਟੀ ਜਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਵਰ ਕੀਤਾ। ਸਾਲ 2019 ਵਿਚ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਹੈਟ੍ਰਿਕ ਬਣਾਈ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਅਜਿਹੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਟਰਾਂਸ ਬਿਊਟੀ ਕਵੀਨ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਇਹੀ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਬਣ ਗਿਆ। ਪਰ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰੁਕੀ। ਕੋਰੋਨਾ ਸਾਲ 2020 ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ ਡਾਇਵਰਸਿਟੀ ਲਈ ਅਪਲਾਈ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਵੀ ਜਿੱਤ ਗਈ। ਸਾਲ 2021 'ਚ ਬਣੀ ਮਿਸ ਇਮਪ੍ਰੈਸ ਅਰਥ, ਇਹ ਜਿੱਤ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਰਹੀ। ਮਿਸ ਯੂਨੀਵਰਸ 2022 ਵਿਚ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਦੁਬਈ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਜਿੱਤ ਮਿਲੀ। 

2022 ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਮਿਸ ਟ੍ਰਾਂਸ ਗਲੋਬਲ ਇੰਡੀਆ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਵੀ ਜਿੱਤਿਆ। ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸੱਤ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਕਾਬਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਿਸ ਟਰਾਂਸ ਕੁਈਨ ਮਿਸ ਇੰਡੀਆ ਜਿੱਤੀ। ਹਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਕਾਬਲਾ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਮਾਜ ਲਈ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਨਾਜ਼ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ 2017 ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ 2019 ਵਿਚ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ 2018 ਵਿਚ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਧੀ ਮਣੀਕਰਨਿਕਾ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਸਾਂਝ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੈ। ਹਾਲ ਹੀ 'ਚ ਅਸੀਂ ਇਕ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਵੀ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ। 

SHARE ARTICLE

ਏਜੰਸੀ

Advertisement

Mukhtar Ansari ਦੀ ਹੋਈ ਮੌਤ, Jail 'ਚ ਪਿਆ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ, UP ਦੇ ਕਈ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ 'ਚ High Alert

29 Mar 2024 9:33 AM

ਬਾਬਾ ਤਰਸੇਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕਤਲ ਦਾ CCTV, ਦੇਖੋ ਕਿਵੇਂ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠੇ ਬਾਬਾ ਤਰਸੇਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਨੇ ਮਾਰੀਆਂ..

28 Mar 2024 4:40 PM

'ਸਾਈਕਲ ਦਾ ਵੀ ਸਟੈਂਡ ਹੁੰਦਾ, ਆਹ ਰਿੰਕੂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਟੈਂਡ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ'

28 Mar 2024 3:17 PM

Debate: BJP ਨੇ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਮਚਾਈ ਤਰਥੱਲੀ, ਪੱਟ ਲਏ ਵੱਡੇ ਲੀਡਰ! ਚੱਲਦੀ ਡਿਬੇਟ 'ਚ ਭਿੜ ਗਏ AAP ਤੇ BJP ਆਗੂ, ਰੱਜ ਕੇ

28 Mar 2024 3:09 PM

ਬੱਸ ਤੇ ਕਾਰ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਟੱਕਰ ਮਚ ਗਿਆ ਚੀਕ-ਚਿਹਾੜਾ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਦੇ ਜੀਰਾ ’ਚ ਵਾਪਰਿਆ ਦਰਦਨਾਕ ਹਾਦਸਾ

28 Mar 2024 1:08 PM
Advertisement