poems in punjabi
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਬਾਪ ਦਾਦੇ ਜਿਉਂ ਲੱਗਣ, ਦੇਵਣ ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਵਾਂ। ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੇ, ਜੀਕਣ ਸਕੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ।
ਰੁੱਖ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਬਾਪ ਦਾਦੇ ਜਿਉਂ ਲੱਗਣ, ਦੇਵਣ ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੇ, ਜੀਕਣ ਸਕੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਵਾਂਗ ਭਰਾਵਾਂ ਜਾਪਣ ਸੱਜੀਆਂ ਖੱਬੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰ ਲਗਦੇ, ਚੁੰਮ ਚੁੰਮ ਸੀਨੇ ਲਾਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਵਾਂਗੂੰ ਯਾਰ ਸੋਹਣੇ ਦੇ, ਦੇਖ ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਪਤਨੀ ਵਾਂਗ ਸੰਭਾਲਣ ਜਦੋਂ ਠੋਕਰਾਂ ਖਾਵਾਂ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਲੋਕ ਗੀਤਾਂ ਜਿਉਂ ਲਗਦੇ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਤੇ ਅਲਬੇਲੇ।
ਕੁੱਝ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਜਿਉਂ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ, ਤੱਕਿਆ ਮਿੱਟਣ ਝਮੇਲੇ।
ਕੁੱਝ ਰੁੱਖ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸੱਚ ਵਰਗੇ, ਕੌੜੇ ਪਰ ਗੁਣਕਾਰੀ।
