1200 ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ ਵਿਕਦੀ ਹੈ ਇਹ ਸਬਜ਼ੀ, ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਖ਼ਰਾਬ 

ਏਜੰਸੀ

ਖੇਤੀਬਾੜੀ, ਕਿਸਾਨੀ ਮੁੱਦੇ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਸਬਜ਼ੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਾਵਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਵਿਕਦਾ ਹੈ

Vegetable

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਸਬਜ਼ੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਾਵਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਵਿਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੋ ਰਾਜ ਝਾਰਖੰਡ ਅਤੇ ਛੱਤੀਸਗੜ ਵਿਚ। ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ ਦੋਵਾਂ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਦਾ ਨਾਮ ਖੁਖੜੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਕੀਮਤ 1200 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿੱਲੋ ਹੈ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਸਬਜ਼ੀ ਹੱਥੋ ਹੱਥੀਂ ਵਿਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਛੱਤੀਸਗੜ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਖੁਖੜੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਝਾਰਖੰਡ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਰੁਗੜਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਮਸ਼ਰੂਮ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ। ਇਹ ਸਬਜ਼ੀ ਖੁਖੜੀ (ਮਸ਼ਰੂਮ) ਹੈ, ਜੋ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਗਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਕਾ ਕੇ ਖਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਛੱਤੀਸਗੜ ਦੇ ਬਲਰਾਮਪੁਰ, ਸੂਰਜਪੁਰ, ਸੁਰਗੁਜਾ ਸਮੇਤ ਉੱਤਰਪੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਕੋਰਬਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਬਰਸਾਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੁਖੜੀ ਉੱਗਦੀ ਹੈ।

ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਉੱਗਣ ਵਾਲੀ ਖੁਖੜੀ ਦੀ ਮੰਗ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਟੋਰ ਕਰਕੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਦੇ ਅੰਬਿਕਾਪੁਰ ਸਮੇਤ ਹੋਰ ਸ਼ਹਿਰੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਵਿਚੋਲੇ ਇਸ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ 1000 ਤੋਂ 1200 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿੱਲੋ ਵੇਚਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਅੰਬਿਕਾਪੁਰ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿਚ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪੰਜ ਕੁਇੰਟਲ ਸਪਲਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਖੁਖੜੀ ਚਿੱਟੀ ਮਸ਼ਰੂਮ ਦੀ ਇਕ ਕਿਸਮ ਹੈ। ਖੁਖੜੀ ਦੀ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ। ਲੰਬੇ ਡੰਠਲ ਵਾਲੀ ਸੋਰਵਾ ਖੁਖੜੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬੋਲਚਾਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਭੂਡੂ ਖੁਖੜੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭੂਡੂ ਯਾਨੀ ਦੀਮਕ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਘਰ ਜਾਂ ਟੀਚਾ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਮੀਂਹ ਵਿਚ ਉੱਗਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਇਮਿਉਨਿਟੀ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਸਾਵਨ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਝਾਰਖੰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਆਬਾਦੀ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਚਿਕਨ ਅਤੇ ਮਟਨ ਖਾਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਇੱਥੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਆਣ ਵਾਲੀ ਖੁਖੜੀ ਚਿਕਨ ਅਤੇ ਮਟਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਚੋਣ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਸ ਥੋੜੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੇਬਾਂ ਢਿੱਲੀ ਕਰਨੀਆਂ ਪੈਣਦੀ ਹੈ। ਰਾਂਚੀ ਵਿਚ ਇਹ 700 ਤੋਂ 800 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿੱਲੋ ਦੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਵਿਕਦੀ ਹੈ।

ਸਬਜ਼ੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਹ ਦਵਾਈਆਂ ਬਣਾਉਣ ਵਿਚ ਵੀ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਬਿਜਲੀ ਕੜਕਨ ਨਾਲ ਧਰਤੀ ਫਟਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਖੁਖੜੀ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਪਸ਼ੂਆਂ ਚਰਾਣ ਵਾਲੇ ਚਰਵਾਹੇ ਨੂੰ ਖੁਖੜੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਂਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖੁਖੜੀ ਕਿੱਥੇ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।