ਨਾਰੀਅਲ ਦੀ ਖੇਤੀ
ਨਾਰੀਅਲ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਆਰਥਕ ਮਹੱਤਵ ਵੀ ਹੈ। ਨਾਰੀਅਲ ਦਾ ਫਲ ਕੁਦਰਤੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ, ਗਿਰੀ ਖਾਣ ਅਤੇ ਤੇਲ ਦੇ ਲਈ, ਫਲ ਦਾ ....
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ : ਨਾਰੀਅਲ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਆਰਥਕ ਮਹੱਤਵ ਵੀ ਹੈ। ਨਾਰੀਅਲ ਦਾ ਫਲ ਕੁਦਰਤੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ, ਗਿਰੀ ਖਾਣ ਅਤੇ ਤੇਲ ਦੇ ਲਈ, ਫਲ ਦਾ ਛਿਲਕਾ ਅਤੇ ਰੇਸ਼ਾ ਕਈ ਉਦਯੋਗਕ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿਚ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਜਲਾਉਣ, ਝਾੜੂ, ਛੱਪੜ ਅਤੇ ਖਾਦ, ਆਦਿ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਵਰਤੋ ਵਿਚ ਲਿਆਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਲੱਕੜੀ ਦੀ ਵਰਤੋ ਫਰਨੀਚਰ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਦੀ ਉਪਯੋਗਿਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਲਪਬ੍ਰਿਕਸ਼ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਾਰੀਅਲ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕਈ ਜਗ੍ਹਾਵਾਂ 'ਤੇ Coconut, ਨਾਰੀਅਲ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਜਾਂਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਾਰੀਅਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰੂਪ ਤੋਂ ਕੇਰਲ, ਪੱਛਮ ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ ਉੜੀਸਾ ਵਿਚ ਖੂਬ ਉੱਗਦੇ ਹਨ। ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿਚ ਮੁੰਬਈ ਅਤੇ ਕਿਨਾਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ ਗੋਆ ਵਿਚ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਉਪਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਢਲਾਨ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਅਤੇ ਲਹਿਰਦਾਰ ਭੂ ਭਾਗਾਂ ਵਿਚ ਕੋਂਟੂਰ ਟੇਰਸਿੰਗ ਜਾਂ ਬੰਨ੍ਹ ਦੁਆਰਾ ਭੂਮੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਨਿਮਨਵਰਤੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ 1 ਮੀਟਰ ਉਚਾਈ ਵਿਚ ਟੀਲਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰੋਪਣ ਲਈ ਸਥਾਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਯੋਗ ਬਣਾਏ ਗਏ “ਕਾਇਲ” ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਪੌਦ ਬੀਜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਘੱਟ ਪਾਣੀ ਜਮਾਵ ਵਾਲੀ ਦੋਮਟ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ 1 ਮੀ. X 1 ਮੀ. X 1 ਮੀ. ਆਕਾਰ ਦਾ ਗੱਡਾ ਰੋਪਣ ਲਈ ਉਚਿਤ ਹੈ। ਹੇਠਾਂ ਚਟਾਨਾਂ ਵਾਲੀ ਮਖਰਲੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ 1.2 ਮੀ. X 1.2 ਮੀ. ਸਰੂਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਖੱਡੇ ਬਣਾਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਰੇਤੀਲੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਖੱਡੇ ਦਾ ਆਕਾਰ 0.75 ਮੀ. X 0.75 ਮੀ. X 0.75 ਮੀ. ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਨਾਰੀਅਲ ਦੀ ਖੇਤੀ ਲਗਭੱਗ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਭੂਮੀ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਨਾਰੀਅਲ ਦੀ ਮੁੱਖ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ ਲੰਮਾ ਅਤੇ ਬੌਨਾ। ਲੰਮੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੱਛਮੀ ਕਿਨਾਰੇ ਲੰਬੇ ਅਤੇ ਪੂਰਵੀ ਕਿਨਾਰੀ ਬੌਨੇ ਉਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੌਨੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਆਕਾਰ ਵਿਚ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਉਮਰ ਵੀ ਲੰਮੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੀ ਆਸ਼ਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਲੰਮਾ x ਬੌਨਾ (ਟੀ x ਡੀ) ਅਤੇ ਬੌਣਾ x ਲੰਮਾ (ਡੀ x ਟੀ) ਆਦਿ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ।
ਫਲ ਸੜਨ ਅਤੇ ਨਟ ਫ਼ਾਲ (ਫਲ ਗਿਰਾਵ) - ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮਾਦਾ ਫੁਲ ਅਤੇ ਅਪਾਹਜ ਫਲ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਚਲਦੇ ਨਵ ਵਿਕਸਿਤ ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਬੁਤਾਮਾ (ਬਟਨ) ਦੇ ਡੰਠਲਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਘਾਵ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਅੰਤ ਵੇਲੇ ਆਂਤਰਿਕ ਊਤਕਾਂ ਦੇ ਨਾਸ਼ ਦੇ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਕਾਬੂ ਲਈ ਨਾਰੀਅਲ ਦੇ ਤਾਜ 'ਤੇ ਇਕ ਫ਼ੀ ਸਦੀ ਬੋਰਡੋ ਮਿਸ਼ਰਣ ਜਾਂ 0.5 ਫ਼ੀ ਸਦੀ ਫਾਇਟੋਲਾਨ ਨਾਮਕ ਦਵਾਈ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਇਕ ਵਾਰ ਵਰਖਾ ਅਰੰਭ ਹੋਣ ਦੇ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ 'ਤੇ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।