ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਆਚਰਣ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੇ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ ਸਜ਼ਾ
ਪਟੀਸ਼ਨਕਰਤਾ ਦਾ ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਆਚਰਣ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅਪਰਾਧ ਤੋਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਸਜ਼ਾ
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ: ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੇ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਟ੍ਰਾਇਲ ਕੋਰਟ ਅਤੇ ਅਪੀਲੀ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਜਸਟਿਸ ਵਿਨੋਦ ਐਸ. ਭਾਰਦਵਾਜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਲੰਮਾ ਅਪਰਾਧਿਕ ਮੁਕੱਦਮਾ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮਾਨਸਿਕ ਪੀੜਾ, ਕੁੱਲ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਭੁਗਤਿਆ ਸਮਾਂ, ਅਤੇ ਪਟੀਸ਼ਨਕਰਤਾ ਦਾ ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਆਚਰਣ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅਪਰਾਧ ਤੋਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਸਜ਼ਾ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਘਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਾਰਕ ਹਨ। ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਪਟੀਸ਼ਨਕਰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਸਜ਼ਾ ਮੰਨਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸਤਗਾਸਾ ਪੱਖ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਟੀਸ਼ਨਕਰਤਾ ਟਾਟਾ-1109 ਟਰੱਕ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਟ੍ਰਾਂਸਪੋਰਟ ਏਰੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਟਰੱਕ ਦੇ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਡਰਾਈਵਰ ਮੋਤੀ ਲਾਲ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਟੱਕਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੋਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਡੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੰਘ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਹੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ, ਰਿਖੀ ਰਾਮ, ਜੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇ ਟਰੱਕ 'ਤੇ ਕਲੀਨਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ। 6 ਮਈ, 2010 ਨੂੰ, ਹੇਠਲੀ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਦੰਡਾਵਲੀ (ਆਈਪੀਸੀ) ਦੀ ਧਾਰਾ 279 ਦੇ ਤਹਿਤ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਕੈਦ ਅਤੇ ₹1,000 ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਅਤੇ ਧਾਰਾ 304-ਏ ਦੇ ਤਹਿਤ ਇੱਕ ਸਾਲ ਅਤੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਕੈਦ ਅਤੇ ₹1,000 ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਸੁਣਾਇਆ। ਦੋਵੇਂ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਚੱਲਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਐਡੀਸ਼ਨਲ ਸੈਸ਼ਨ ਜੱਜ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਨੇ 21 ਅਗਸਤ, 2012 ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਏ ਜਾਣ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਸ਼ੀ ਨੇ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਸਮੀਖਿਆ ਪਟੀਸ਼ਨ ਦਾਇਰ ਕੀਤੀ। ਪਟੀਸ਼ਨਕਰਤਾ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰ ਰਹੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵਕੀਲ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਹਾਦਸਾ ਇੱਕ ਪਾਰਕਿੰਗ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ ਅਤੇ ਡਿੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਿਕਾਰਡ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰੀ ਸਬੂਤਾਂ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੌਤ ਇੱਕ ਭਾਰੀ ਵਾਹਨ ਦੁਆਰਾ ਕੁਚਲਣ ਕਾਰਨ ਹੋਈ ਸੀ। ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਿਆ ਕਿ ਮ੍ਰਿਤਕ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ।
ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਸਵਾਲ 'ਤੇ, ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਇਹ ਘਟਨਾ 2006 ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀ ਲਗਭਗ 19 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਅਪਰਾਧਿਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਪੰਜ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਕੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਅਪਰਾਧਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਪਰਾਧ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ 'ਤੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਸਨ।