ਕੋਂਡਾਗਾਂਵ ਕੈਂਪ ਦੇ ਜਵਾਨ ਪਹਿਲਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਂਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ ਹਲਬੀ ਬੋਲੀ

ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ: ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਦੇ ਬਸਤਰ 'ਚ ਨਕਸਲ ਮੋਰਚੇ 'ਤੇ ਤੈਨਾਤ ਜਵਾਨ ਗੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਵੀ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਹੱਲ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਥਾਨਕ ਬੋਲੀ ਹਲਬੀ ਸਮਝ ਵਿਚ ਨਾ ਆਉਣ ਕਾਰਨ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿਚ ਆ ਰਹੀ ਰੁਕਾਵਟ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਸਿਖ਼ਲਾਈ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪਰ ਕੋਈ ਖ਼ਾਸ ਪਹਿਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ।

ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਕੋਂਡਾਗਾਂਵ ਦੇ ਹਡੇਲੀ ਆਇਟੀਬੀਪੀ ਕੈਂਪ 'ਚ ਤੈਨਾਤ ਜਵਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਹੱਲ ਕੱਢ ਲਿਆ ਹੈ। ਸਰਚਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਥਾਨਕ ਸਕੂਲ 'ਚ ਜਾ ਕੇ ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਹਿਸਾਬ,  ਵਿਗਿਆਨ ਆਦਿ ਵਿਸ਼ਾ ਪੜਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਦਲੇ 'ਚ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਹਲਬੀ ਸੀਖਦੇ ਹਨ ਭਾਵ ਸਕੂਲ ਸਮਾਂ 'ਚ ਜਵਾਨ ਸਿੱਖਿਅਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਵਾਨ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਿੱਖਅਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੈ। 

ਜਿਲਾ ਮੁੱਖਆਲਾ ਕੋਂਡਾਗਾਂਵ ਤੋਂ 45 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਮਰਦਾਪਾਲ ਦਾ ਵਨਾਂਚਲ ਗਰਾਮ ਹੜੇਲੀ ਨਾਰਾਇਣਪੁਰ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਅਬੂਝਮਾੜ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਧੁਰ ਨਕਸਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਇਲਾਕਾ ਹੈ। ਕਰੀਬ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਥੇ ਆਈਟੀਬੀਪੀ 41ਵੀਂ ਸੈਨਾ ਦਾ ਕੈਂਪ ਖੋਲਿਆ ਗਿਆ। ਮਕਸਦ ਇਲਾਕੇ 'ਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਿਆਉਣ, ਨਕਸਲੀਆਂ ਨੂੰ ਖਦੇੜਨਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਰੱਸਤੇ 'ਚ ਬੋਲੀ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਨਕਸਲੀਆਂ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਤਤਕਾਲੀਨ ਹਾਲਾਤ ਇਹ ਸਨ ਕਿ ਪੇਂਡੂ ਵਰਦੀਧਾਰੀ ਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਘਰਾਂ 'ਚ ਦੁਬਕ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਜਵਾਨ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੱਮਝ ਪਾਂਦੇ ਸਨ, ਨਾ ਹੀ ਅਪਣੀ ਗੱਲ ਸੱਮਝ ਪਾਂਉਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਜਿੱਤਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡਿਪਟੀ ਕਮਾਂਡੇਂਟ ਦੀਪਕ ਭੱਟ ਦੱਸ ਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਜਵਾਨਾਂ ਨੇ ਕੁੱਝ ਹੀ ਦਿਨਾਂ 'ਚ ਸੱਮਝ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕੇਵਲ ਬੰਦੂਕ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਨਕਸਲ ਮੋਰਚਾ ਜਿੱਤੀਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸੰਵਾਦ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।

ਆਖ਼ਿਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਸਤਾ ਲਭ ਲਿਆ। ਸਰਚਿੰਗ ਤੋਂ ਪਰਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਵਾਨ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮਿਡਲ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਐਮਐਡ-ਬੀਐਡ ਸਿੱਖਿਅਤ ਜਵਾਨ ਉੱਥੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਉਂਦੇ ਹਨ।  ਸਕੂਲ 'ਚ ਸਿਖਿਅਕ ਦੀ ਕਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਸ ਤੋਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜਾਈ 'ਚ ਮਦਦ ਮਿਲਣ ਲੱਗੀ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬੱਚੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰੀਬ ਆਉਂਦੇ ਗਏ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਵੀ ਭਰੋਸਾ ਵੱਧਦਾ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਣ ਲਗਾ ਕਿ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ  ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹਿਤੈਸ਼ੀ ਹਾਂ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀਂ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਲਬੀ ਬੋਲਣਾ ਅਤੇ ਲਿਖਣਾ ਸਿਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ।