ਗੁਜਰਾਤ ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮੁਢਲੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਿਰਪੱਖ ਸੰਸਥਾ, ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਹਿਣਾ ਪਿਆ। ਟੀ.ਐਨ. ਸੇਸ਼ਨ ਅਧੀਨ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਨੱਥ ਪਾਈ ਸੀ। ਚੋਣ ਜ਼ਾਬਤਾ, ਖ਼ਰਚੇ ਉਤੇ ਰੋਕ ਅਤੇ ਵੋਟਰ ਪਛਾਣ ਪੱਤਰ ਵਰਗੀਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਵਾਂਗ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਉਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਤਾਕਿ ਸਾਡੇ ਚੋਣ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿਚ ਸੁਧਾਰ ਆ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਸਨ ਜੋ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੁਕਣ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੋਚਿਆ। ਪਰ ਅੱਜ ਗੁਜਰਾਤ ਤੋਂ ਹੀ ਆਏ ਮੁੱਖ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨਰ, ਅਚਲ ਕੁਮਾਰ ਜਯੋਤੀ, ਜੋ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਨਿਕਟਵਰਤੀ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਟੀ.ਐਨ. ਸੇਸ਼ਨ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਮਾਣ-ਮਰਿਆਦਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕੇ। ਗੁਜਰਾਤ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਤਰੀਕ ਤੈਅ ਹੋਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੰਤ ਤਕ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਸਿਰਫ਼ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਅਖ਼ੀਰਲੇ ਦਿਨ ਦੋਵੇਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਰਟੀਆਂ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖਟਖਟਾਉਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਪਰ ਗੱਲ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਹੀ ਸੁਣੀ ਗਈ।ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਕਾਂਗਰਸ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਇਕ ਗੁਜਰਾਤੀ ਚੈਨਲ ਤੇ ਟੈਲੀਕਾਸਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ਾਸ ਮੁਲਾਕਾਤ ਬਾਰੇ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤੇ, ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿਤਾ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਚੈਨਲਾਂ ਤੇ ਉਸ ਇੰਟਰਵਿਊ ਨੂੰ ਵਿਖਾਏ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾ ਦਿਤੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਫ਼ਿੱਕੀ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਸਰਕਾਰ ਉਤੇ ਬੈਂਕਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਥੋਪ ਦਿਤੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਚੈਨਲ ਤੇ ਵਿਖਾਇਆ ਗਿਆ।ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਗੁਜਰਾਤ ਵੋਟਾਂ ਪਾਉਣ ਗਏ ਤਾਂ ਸੱਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਕੋਲੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਲਿਆ, ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਲੱਗੇ, ਵੋਟ ਪਾਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਕ ਕਾਫ਼ਲਾ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਅਪਣੀ ਚੋਣ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲੱਗੀ ਉਂਗਲੀ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਗੱਡੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਚੈਨਲਾਂ ਤੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਵਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦਿਤਾ। ਇਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹੇ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਇਕ ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਵਾਈ।