ਅਜ਼ਮਾਏ ਹੋਏ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਖ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ...
ਮੈਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਅਕਸਰ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ ਸੀ | ਸਕੂਲ ਕਾਲਜ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸਾਲ ਅਜਿਹਾ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮਹੀਨਾ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਤੇਜ਼ ਬੁਖ਼ਾਰ ਕਾਰਨ, ਮੰਜੇ ਤੇ ਨਾ ਪਿਆ ਹੋਵਾਂ | ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਬੁਖ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ, ਭਰ ਜਵਾਨੀ ਵਿਚ ਵੀ ਨਾ ਡੇਗਿਆ ਹੋਵੇ | ਦਵਾਈਆਂ ਲੈਂਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ | ਬੜਾ ਤਜਰਬਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਟਾਈਫ਼ਾਈਡ, ਵਾਇਰਲ, ਮਲੇਰੀਆ ਵਰਗੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਨਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਬੁਖ਼ਾਰਾਂ ਦਾ | ਪਰ ਪਿਛਲੇ ਇਕ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਚਿਕਨਗੁਨੀਆ ਬੁਖ਼ਾਰ ਦਾ ਕੌੜਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ | ਇਸ ਬੁਖ਼ਾਰ ਨੂੰ 'ਹੱਡ ਤੋੜ' ਬੁਖ਼ਾਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸ੍ਰੀਰ ਦਾ ਕੋਈ ਅੰਗ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਜਿਸ ਦਾ ਜੋੜ ਹਿਲ ਨਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ | ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਤਾਂ ਏਨੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਦੇ ਠੀਕ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ | ਮੈਂ ਦਿਲ ਦਾ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਣ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਚਿੱਠੀ ਲਿਖਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ, ਸੰਪਾਦਕੀ ਲਿਖ ਕੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ 5 ਮਿੰਟ ਕਲਮ ਚਲਾਉਣ ਨਾਲ ਹੀ ਬੁਖ਼ਾਰ ਮੁੜ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਤੇ ਡਾਕਟਰ 'ਮੁਕੰਮਲ ਆਰਾਮ' ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਦੇਣ ਲਗਦੇ ਹਨ | ਇਸ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਤੇ ਮਹਾਂਬਲੀ ਡੇਂਗੂ ਜਮ੍ਹਾਂ ਚਿਕਨਗੁਨੀਆ ਬੁਖ਼ਾਰ ਨੇ ਜਿਥੇ ਮੈਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨੋਂ ਲਿਖਣੋਂ ਰੋਕ ਦਿਤਾ, ਉਥੇ ਤਿੰਨ ਪੁਰਾਣੇ ਮਿਹਰਬਾਨਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣ ਕੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅੰਤਮ ਅਰਦਾਸ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣੋਂ ਰੋਕ ਲਿਆ | ਮੈਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿਉਾਕਿ ਮਾੜੀ ਜਹੀ ਖੇਚਲ ਨਾਲ, ਇਹ ਮੁੜ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇ ਵਿਗੜ ਵੀ ਸਕਦਾ ਹੈ | ਗਲੋਅ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਤੇ ਦਵਾਈ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਖਾ ਕੇ ਜਾਂ ਟੁੱਟੇ ਭੱਜੇ ਸ੍ਰੀਰ ਦੀਆਂ ਦਰਦਾਂ ਸਹਿ ਸਹਿ ਕੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਲੇਟੇ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ | ਵੇਖੋ ਇਕ ਮੱਛਰ ਕਿਵੇਂ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਿਢਾਲ ਤੇ ਨਿਕੰਮਾ ਬਣਾ ਛਡਦਾ ਹੈ | ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਿਹਰਬਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਵਿਦਾਈ ਲੈ ਲਈ, ਉਹ ਸਨ ਲੰਡਨ ਦੇ ਜਸਟਿਸ ਮੋਤਾ ਸਿੰਘ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਕਾਲੀ ਲੀਡਰ ਸ. ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਣੀ ਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਡੀ.ਜੀ.ਪੀ. (ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਪੁਲਿਸ) ਸ. ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੋਢੀ | ਜਦ ਮੈਂ 20 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਜੱਜ ਤੇ ਕਾਨੂੰਨਦਾਨ ਜਸਟਿਸ ਮੋਤਾ ਸਿੰਘ ਦਾ ਬਹੁਤ ਨਾਂ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ | ਮੇਰੇ ਵਾਕਫ਼ ਨਹੀਂ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਟੈਲੀਫ਼ੋਨ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਦਾ ਐਡੀਟਰ ਹਾਂ | ਬੜੀ ਗਰਮਜੋਸ਼ੀ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ, 'ਕਲ ਐਤਵਾਰ ਹੈ, ਘਰ ਆਉ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਰਲ ਕੇ ਛਕਾਂਗੇ |' ਬੜੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਘਰ ਸੀ ਪਰ ਅੰਦਰ ਇਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਜੋੜਾ, ਮੇਰੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ | ਜਦ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਅਸੀ ਬੜੇ ਪੁਰਾਣੇ ਮਿੱਤਰ ਹੋਈਏ | ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਇਕ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜਸਟਿਸ ਮੋਤਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਿੱਛੋਂ ਆ ਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾ ਲਈ | ਉਥੋਂ ਦੇ ਜੱਜ ਵੀ, ਕੋਰਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਫੂੰ ਫਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਆਮ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਆਮ ਇਨਸਾਨਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਸਨ | ਅਪਣੀ ਅਫ਼ਸਰੀ ਸ਼ਾਨ, ਮੋਢੇ ਉਤੇ ਚੁਕ ਕੇ ਨਹੀਂ ਫਿਰਦੇ | ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਦਾਨਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੜਾ ਚੰਗਾ ਨਾਂ ਸੀ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਕਿਉਾ ਨਹੀਂ ਲਿਖੀ ਗਈ |
ਪੱਖਾ ਫੜਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕੀ ਹੈ?
(1) ਪੱਖਾ ਫੜਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਤਾਂ ਇਕੋ ਹੀ ਹੈ ਕਿ 15 ਕਰੋੜ ਦੀ ਕਮੀ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਕੌਣ ਲਵੇਗਾ? ਇਕ ਤਰੀਕਾ ਤਾਂ ਜਗਾਧਰੀ ਦੇ ਸ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸੌ ਦੋ ਸੌ ਕੁਰਬਾਨੀ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖ ਮਨ ਵਿਚ ਧਾਰ ਲੈਣ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੁਣ 6-8 ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿਚ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਚਾਲੂ ਕਰ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਹੈ ਤੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਸੌਖਾ ਤਰੀਕਾ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਸ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਣਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਪਣੇ ਕੋਲ ਬੈਂਕ ਵਿਚ ਪਏ ਪੈਸੇ 3 ਸਾਲ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਹੋ ਕੇ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਨੂੰ ਮੁਕੰਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦਿਤੇ ਤੇ ਹੁਣ ਇਹ ਪੈਸੇ ਉਹ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਦੀ 'ਕਮਾਈ' ਵਿਚੋਂ ਲੈ ਲੈਣਗੇ | ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਤੁਰਤ ਬਣਨਾ ਤੇ ਚਾਲੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਆਪ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਗਵਾਏ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਮਾਇਆ 3 ਸਾਲ ਲਈ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਹੋ ਕੇ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ?
(2) ਪੱਖਾ ਫੜਨ ਦਾ ਦੂਜਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ 75 ਪਾਠਕ ਤੁਰਤ ਗਵਰਨਿੰਗ ਕੌਾਸਲ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਬਣ ਜਾਣ |
(3) ਪੱਖਾ ਫੇਰਨ ਦਾ ਤੀਜਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਮੈਂਬਰ ਇਕ ਮੈਂਬਰ ਹੋਰ ਤੁਰਤ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਣ ਲਵੇ ਤੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕਾਰਵਾਈ ਤਕ ਸੀਮਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜਾਂ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀ ਜਾਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅੱਜ ਇਕ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਪੈਸੇ, 'ਉੱਚਾ ਦਰ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦਾ ਟਰੱਸਟ' ਵਿਚ ਤੁਰਤ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਵਾ ਦੇਵੇ |
(4) ਪੱਖਾ ਚੁੱਕਣ ਦਾ ਚੌਥਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਤੇ ਪੈਸੇ ਲੈਣੇ ਹਨ, ਉਹ ਪੈਸੇ ਲੈਣੇ 3 ਸਾਲ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਾ ਦੇਣ ਤੇ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਚਾਲੂ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ, ਇਸ ਦੀ ਕਮਾਈ ਵਿਚੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈਣ, ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ | ਧਾਰਮਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ ਦੇ ਚਾਲੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਮੰਗੀਦੇ ਕਿਉਾਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਮੰਗਣ ਦਾ ਅਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ ਨੂੰ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਰੋਕ ਦੇਣਾ |
ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਾਰ ਢੰਗਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸੇਵਾ ਦਾ 'ਪੱਖਾ' ਚੁਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ | ਜੇ ਪਾਠਕਾਂ ਤੇ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੇ ਪੱਖਾ ਚੁਕ ਲਿਆ ਤਾਂ 'ਉੱਚਾ ਦਰ' ਵੀ ਸਾਲ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚਾਲੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਪੈਸਾ ਵੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨਾਲ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੌਮੀ ਯਾਦਗਾਰ ਵੀ ਕਾਇਮ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਭ ਦਾ ਨਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰੇਗੀ | ਪਰ ਜੇ ਸਾਰਾ ਭਾਰ ਮੇਰੇ ਉਤੇ ਹੀ ਪਾਈ ਰਖਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਦਸ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਪੱਖਾ ਫੇਰ ਫੇਰ ਕੇ ਥੱਕ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਰਤ ਇਸ ਪੱਖੇ ਨੂੰ ਫੜਨ ਵਾਲੇ ਅੱਗੇ ਨਾ ਆਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਡਿਗ ਪਵਾਂਗਾ (ਜਿਵੇਂ ਉਪਰ ਦੱਸੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਦੀਵਾਨ ਵਿਚ ਪੱਖਾ ਫੇਰਨ ਵਾਲਾ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਡਿਗ ਪਿਆ ਸੀ) | ਕੀ ਸਾਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੀ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਹਨ ਜਾਂ ਸੰਗਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਪੱਖਾ ਫੜਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨਿਤਰਨਗੇ?