ਲੋਰੀ ਦਾ ਨਾਂ ਸੁਣਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਸਭ ਨੂੰ ਮਾਂ, ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦ, ਪੰਘੂੜੇ, ਨੀਂਦ, ਰੋਣਾ, ਰਾਤ, ਚੰਨ-ਤਾਰਿਆਂ ਤੇ ਮਾਂ ਦੀ ਛੋਹ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 'ਲੋਰੀ' ਮਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤ, ਸਹਿਜ ਮੁਲਾਇਮ, ਪਿਆਰ ਭਰੇ, ਦਿਆਲੂ, ਸਮਰਪਿਤ ਤੇ ਕੋਮਲ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਮਿਲਿਆ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਹਰ ਯੁੱਗ ਤੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਮਾਂ ਨੇ ਲੋਰੀ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਮਮਤਾ, ਸਨੇਹ, ਕਰੁਣਾ ਅਤੇ ਦਰਿਆਦਿਲੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾਇਆ। ਲੋਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ-ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਠੰਢਕ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ ਮਿਠਾਸ ਹੀ ਮਿਠਾਸ, ਪਿਆਰ ਹੀ ਪਿਆਰ, ਮਮਤਾ ਹੀ ਮਮਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਲੋਰੀ ਔਰਤ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਉਸ ਕੋਨੇ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ ਜਿਥੇ ਮਮਤਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨ ਪਾਕ-ਪਵਿੱਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਂਗ।