ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਖ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਵੀ ਉਤਰਵਾ ਦਿਤੀਆਂ ਗਈਆਂ : ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ : ਬੀਤੇ ਦਿਨੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਪਿੰਡ ਸਲੇਮਪੁਰ ਦਾ ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਪਣੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਅਤੇ ਦਰਦਨਾਕ ਸਫ਼ਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਵਾਸ (ਡੰਕੀ ਰੂਟ) ਰਾਹੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿਚ ਬਿਤਾਇਆ। ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। 

ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਰਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਜੋ ਵੀ ਹੋਇਆ, ਨਿਯਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਇਆ। ਅਸੀਂ ਸ਼ੁਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ ਹਾਂ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਜਹਾਜ਼ ਵਿਚ ਸਵਾਰ ਹੋਏ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਭਾਰਤ ਆ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਹੱਥਕੜੀਆਂ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਬੇੜੀਆਂ ਸਨ। ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਰੋਟੀ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਵੀ ਜ਼ੰਜੀਰਾਂ ਨਹੀਂ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ। ਪਰ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨਾਬਾਲਗ਼ਾਂ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਖ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਵੀ ਉਤਰਵਾ ਦਿਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। 

ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਡਿਪੋਰਟ ਹੋਣ ਸਮੇਂ ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਵੀ 104 ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਗਰੁਪ ਵਿਚ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕਿਥੇ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰ, ਅਮਰੀਕੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਅਨੁਸਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੋਈ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਵਿਵਹਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ 15 ਅਗੱਸਤ 2024 ਨੂੰ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਉਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੇ ਸਨ। ਇਕ ਏਜੰਟ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਵਿਚ ਅਮਰੀਕਾ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿਚ 2 ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਏਜੰਟਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀਜ਼ਾ ਲਗਵਾਉਣ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵੀਜ਼ਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ‘ਗਧੇ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ’ ਅਪਣਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਲੋਅਰ ਡੰਕੀ ਰੂਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਾਨੂੰ ਹਾਂ ਕਹਿਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਏ। 

ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚੋਂ 120 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਦਸਿਆ। 120 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਲੰਬੇ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਅਪਣਾ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਸਮਾਨ ਚੁਕਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਗਰੁਪ ਵਿਚ 8-10 ਲੋਕ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇਕ ਗਾਈਡ (ਡੋਨਕਰ) ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਇਆ। ਪਰ ਇਹ ਸਫ਼ਰ ਇੰਨਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੀ ਕਿ ਹਰ ਕਦਮ ’ਤੇ ਜਾਨ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਸੀ। ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਮੈਕਸੀਕੋ ਪਹੁੰਚੇ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਤੇਜਵਾਨਾ ਸਰਹੱਦ ਵਲ ਚਲੇ ਗਏ। ਪਰ 15 ਜਨਵਰੀ 2025 ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਸੁਪਨੇ ਇਥੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਏ। ਸਾਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਮਰੀਕਾ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵਾਂਗੇ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਹੋਇਆ। ਦਲੇਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਇਸ ਪੂਰੇ ਸਫ਼ਰ ’ਚ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਖ਼ਰਚੇ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ’ਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਏਜੰਟਾਂ ਵਲੋਂ ਠੱਗੀ ਮਾਰੀ ਗਈ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਦੋ ਏਜੰਟਾਂ ਨੇ ਧੋਖਾ ਕੀਤਾ- ਇਕ ਦੁਬਈ ਤੋਂ ਅਤੇ ਇਕ ਭਾਰਤ ਤੋਂ। ਸਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸੱਭ ਕੱੁਝ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਰਸਤੇ ’ਤੇ ਧੱਕ ਦਿਤਾ ਗਿਆ।