ਕੋਹਲੀ ਅਤੇ ਰੋਹਿਤ ਕੋਲ 13 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤ ਲਈ ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ. ਟਰਾਫੀ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਆਖਰੀ ਮੌਕਾ

ਬੈਂਗਲੁਰੂ: ਦੋ ਅਜਿਹੇ ਕ੍ਰਿਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਜੋ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਇੰਨੇ ਨੇੜਿਓਂ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹੋਣ ਜਿਵੇਂ ਵਿਰਾਟ ਕੋਹਲੀ ਅਤੇ ਰੋਹਿਤ ਸ਼ਰਮਾ। ਰੋਹਿਤ ਨੇ 2007 ’ਚ ਬੈਲਫਾਸਟ ’ਚ ਸਿਖਰਲੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਕ੍ਰਿਕਟ ’ਚ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਦਕਿ ਕੋਹਲੀ ਨੇ ਇਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦੰਬੁਲਾ ’ਚ ਅਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਮੈਚ ਖੇਡਿਆ ਸੀ। ਇਕੱਠੇ ਇਸ ਸਫ਼ਰ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਦਿਲਚਸਪ ਅਧਿਆਇ ਸ਼ਾਇਦ ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿਚ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗਾ।

ਅਗਲਾ ਟੀ-20 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ 2026 ’ਚ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਕਰਨਗੇ ਪਰ ਉਦੋਂ ਤਕ ਰੋਹਿਤ 40 ਸਾਲ ਦੇ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਕੋਹਲੀ 38 ਸਾਲ ਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਦਾ ਵਨਡੇ (50 ਓਵਰਾਂ) ਫਾਰਮੈਟ ਇਕ ਹੋਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਹੋਵੇਗਾ। 

ਖੇਡ ਦੇ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਸੁਭਾਅ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ’ਚ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਰੋਹਿਤ ਅਤੇ ਕੋਹਲੀ ਦੋਵੇਂ ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਜੇਤੂ ਦਾ ਮੈਡਲ ਅਪਣੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਲਟਕਾ ਕੇ ਮੰਚ ਤੋਂ ਵਿਦਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁਣਗੇ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਹ 2007 ਟੀ-20 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ (ਰੋਹਿਤ) ਅਤੇ 2011 ਦੇ 50 ਓਵਰਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ (ਕੋਹਲੀ) ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਖਿਤਾਬ ਹੋਵੇਗਾ। 

ਅਤੇ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਵਿਦਾਇਗੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਿਛਲੇ 17 ਸਾਲਾਂ ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੀਮਤ ਓਵਰਾਂ ਦੇ ਕ੍ਰਿਕਟ ’ਚ ਕਾਫ਼ੀ ਅਸਰ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੋਹਲੀ-ਰੋਹਿਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਆਪਸੀ ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ’ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੰਮ ’ਚ ਦਖਲ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਕੋਹਲੀ ਨੇ ਅਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰੋਹਿਤ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। 

ਕੋਹਲੀ ਨੇ ‘ਬ੍ਰੇਕਫਾਸਟ ਵਿਦ ਚੈਂਪੀਅਨਜ਼’ ’ਚ ਕਿਹਾ, ‘‘ਮੈਂ ਇਕ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹੇ- ‘ਇਹ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ।’ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕ ਨੌਜੁਆਨ ਖਿਡਾਰੀ ਹਾਂ ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਖਿਡਾਰੀ ਕੌਣ ਹੈ।’’ 

ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, ‘‘ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ (ਰੋਹਿਤ) ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਲਈ ਉਤਰਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਣਾ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਸੀ। ਦਰਅਸਲ, ਮੈਂ ਗੇਂਦ ’ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਖਿਡਾਰੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ।’’ ਦੋਹਾਂ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਹਲੀ ਸਾਰੇ ਫਾਰਮੈਟਾਂ ਵਿਚ ਵਧੇਰੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਖੇਡ ਦੇ ਬਦਲਦੇ ਸੁਭਾਅ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਸਹਿਜਤਾ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ’ਚ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਚਿਨ ਤੇਂਦੁਲਕਰ ਦੇ ਸੁਨਹਿਰੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘੱਟ ਹੀ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। 

ਰੋਹਿਤ ਨੇ ਸਫੈਦ ਗੇਂਦਾਂ ਦੇ ਫਾਰਮੈਟ ’ਚ ਅਪਣੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਈ ਪਰ ਮੁੰਬਈ ਦਾ ਇਹ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ ਅਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮੇਂ ਤਕ ਟੈਸਟ ਕ੍ਰਿਕਟ ’ਚ ਉਹ ਸਫਲਤਾ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ। ਅਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ’ਚ ਰੋਹਿਤ ਨੇ ਟੈਸਟ ਕ੍ਰਿਕਟ ’ਚ ਬਿਹਤਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। 

ਪਰ ਫਿਲਹਾਲ ਕੋਹਲੀ ਅਤੇ ਰੋਹਿਤ ਨੂੰ ਟੀ-20 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਇਸ ਫਾਰਮੈਟ ’ਚ ਅਪਣੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਤਜਰਬੇ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਰੋਹਿਤ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਾਰੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਅਤੇ ਹਾਲ ਹੀ ’ਚ ਸਮਾਪਤ ਹੋਏ ਆਈ.ਪੀ.ਐਲ. ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਲਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਪਤਾਨ ਅਪਣਾ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਹਮਲਾਵਰ ਰਵੱਈਆ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਗੇ। 

ਰੋਹਿਤ ਕੋਲ ਵੱਡੇ ਸ਼ਾਟ ਖੇਡਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੇਗੀ। ਇਕ ਲੱਤ ’ਤੇ ਭਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁਲ-ਸ਼ਾਟ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੋਹਲੀ ਦੀ ਖੇਡ ਥੋੜ੍ਹੀ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਵੱਡੀਆਂ ਦੌੜਾਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਹ ਅਕਸਰ ਸਪਿਨ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਦੇ ਸਪਿਨਰਾਂ ਵਿਰੁਧ। ਟੀ-20 ’ਚ ਹੌਲੀ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ਾਂ ਵਿਰੁਧ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਰੀਅਰ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ ਲਗਭਗ 120 ਹੈ। 

ਕਈ ਵਾਰ ਇਸ ਨੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਓਵਰਾਂ ’ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖੇਡ ’ਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸਾਲ ਦੇ ਆਈ.ਪੀ.ਐਲ. ਦੌਰਾਨ ਇਕ ਹੱਲ ਲੱਭ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਪਿਨਰਾਂ ਵਿਰੁਧ ਸਲੋਗ ਸਵੀਪ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ ’ਤੇ ਚੰਗਾ ਅਸਰ ਪਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਹਲੀ ਨੇ 188 ਗੇਂਦਾਂ ’ਤੇ 260 ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਅਤੇ ਸਪਿਨਰਾਂ ਵਿਰੁਧ 15 ਛੱਕੇ ਲਗਾਏ। 

ਸਪਿਨ ਵਿਰੁਧ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ 139 ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਈ.ਪੀ.ਐਲ. ਦੇ ਕੁਲ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ 124 ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਇਹ ਟੀ-20 ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ’ਚ ਕੋਹਲੀ ਦੇ ਕੰਮ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਨਾਲ ਪਿਚਾਂ ਦੇ ਹੌਲੀ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਪਿਨਰਾਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਵਧੇਗੀ। 

ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੇ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਦੋਵੇਂ ਦਿੱਗਜ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦਾ ਆਈਸੀਸੀ ਟਰਾਫੀ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਆਖਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅਤੇ ਟੀਮ ਲਈ ਦਿਲਚਸਪ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੋਵੇਗਾ। ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਵੀ ਇਸ ਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਨੰਦ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।