file photo

ਸਿਆਲਕੋਟ : ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਿਆਲਕੋਟ ਦੀ ਵਾਸੀ ਇਕ ਸਿੱਖ ਲੜਕੀ ਨੇ ਬਾਇਓਕੈਮਿਸਟਰੀ ਵਿਚ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲਿਸਟ (Gold Medalist & Graduate in Biochemistry) ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਅਪਣੇ ਪਰਵਾਰਕ ਪਿਛੋਕੜ ਬਾਰੇ ਪੁਛੇ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ 'ਚ ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਪੁੱਤਰੀ ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵਾਸੀ ਬਾਬੇ ਦੀ ਬੈਰੀ ਸਿਆਸਲਕੋਟ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਦਾਦਾ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਰਾਮਦਾਸੀਆ ਦੇ ਬਾਕੀ ਸਕੇ-ਸਬੰਧੀ 1947 ਦੀ ਵੰਡ ਦੌਰਾਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਛੱਡ ਭਾਰਤ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ। ਜਦਕਿ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਰਵਾਰ ਸਮੇਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਖੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਿਆਲਕੋਟ ਵਿਖੇ ਹੀ ਸਪੋਰਟਸ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਪਰਵਾਰ ਪਿਤਾ-ਪੁਰਖੀ ਕਿੱਤਾ ਹੈ।

ਅਪਣੀ ਮੁਢਲੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮਿਲੇ ਮਾਹੌਲ ਸਬੰਧੀ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ 'ਚ ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ  ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਿੱਕਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਸਿਆਸਲਕੋਟ ਦੇ ਕਾਨਵੈਟ ਜੀਐਸ ਮੈਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਮੁਢਲੀ ਵਿਦਿਆ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੌਰਮਿੰਟ ਕਾਲਜ ਦੀ ਇੰਟਰ ਮੀਡੀਅਟ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਭਰਵਾਂ ਸਹਿਯੋਗ ਮਿਲਿਆ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਗੁਜਰਾਤ ਜੋ ਹੁਣ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਸਿਆਲਕੋਟ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਵਿਖੇ ਉਸ ਨੇ ਚਾਰ ਸਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੜ੍ਹਨ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰਾਂ ਦਾ  ਭਰਵਾਂ ਸਹਿਯੋਗ ਮਿਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਹਮੇਸ਼ਾ  ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿਚ ਅੱਵਲ ਆਉਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਅਪਣੇ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਟਾਪ ਕੀਤਾ।

ਸਿੱਖ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚੋਂ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰਾਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਅਰਾਥੀਆਂ ਦੇ ਵਰਤਾਓ ਬਾਰੇ ਪੁਛੇ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਹਰਸਿਮਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤਕ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰਵਾਂ ਸਤਿਕਾਰ ਤੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿਤਾ ਹੈ। ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਵਰਤਾਓ ਵੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬੜਾ ਅਪਣੱਤ ਭਰਿਆ ਤੇ ਭੈਣ ਭਰਾਵਾਂ ਵਾਲਾ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਖੁਦ ਦੇ ਇਕ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ 'ਚੋਂ ਹਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅੰਦਰ ਰਹਿ ਰਹੇ ਸਿੱਖ ਪਰਵਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਿਆਂ ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੋਂ ਸੇਧ ਲੈ ਕੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਅਤੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਸਾਥ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਗੁਰਦਆਰੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬਾਬੇ ਕੀ ਬੇਰੀ ਵਿਖੇ ਪਰਵਾਰ ਸਮੇਤ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਜਾਂਦੀ ਰਹਿਦੀ ਹਾਂ। ਬਾਕੀ ਸਭ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੋ ਸੰਦੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੁੜੇ ਰਹੇ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਆਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਖੁਲ੍ਹ ਜਾਣਗੇ।

ਅਪਣੇ ਅਗਲੇ ਟੀਚਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪੁਛੇ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਾਥੀਆਂ ਵਲੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੱਗੇ ਮੈਂ ਮਾਸਟਰ ਆਈਲੈਟਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਮੇਰਾ ਆਈਲੈਟਸ ਦਾ ਟੈਸਟ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਯੂਕੇ ਆਦਿ ਦੀ ਕਿਸੇ ਚੰਗੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਬਾਇਓਕੈਮਿਸਟੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਚ ਅੱਗੇ ਰਿਸਰਚ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰਾ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਚ ਸਪੈਸਪਲਾਈਜੇਸ਼ਨ ਮਾਸਟਰ ਕਰਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਹੈ।

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਖੁਦ ਅਤੇ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਵਰਤਾਓ ਸਬੰਧੀ ਪੁਛਣ 'ਤੇ ਹਰਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਜਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਵਖਰੇਵੇਂ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਨਹੀਂ ਵਪਰੀ। ਉਸ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮੁਲਕ ਜਾਂ ਘਟਗਿਣਤੀ ਵਜੋਂ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਕੂਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਗਜ਼ਾਰੀ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।