ਪਤੀ-ਪਤਨੀ-ਨਹੁੰ ਮਾਸ

ਕੁਰਸੀ ਰਹੇ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤ ਸਾਡੀ, ਪਾਪੜ ਵੇਖੋ ਕੀ-ਕੀ ਵੇਲਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ,

ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੂੰ ਅਪੀਲ

ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਜੀ ਅਰਜ਼ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ, ਕਰ ਦਿਉ ਸਿੰਘ ਰਿਹਾਅ ਸੱਜਣਾ

ਨਾ ਬਨ੍ਹਿਉ ਬਸੰਤੀ ਪੱਗਾਂ, ਨਾ ਦਿਉ ਵੱਟ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ।

ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਘਾਣ ਹੋ ਗਿਆ, ਭਾਰੂ ਹੋਈ ਸਿਆਸਤ,

ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਵਿਚ ਆਂਦੇ ਨੇ ਉਹ

ਆਉਂਦੀ ਏ ਮੈਨੂੰ ਜੀਣ ਦੀ ਅਦਾ,

ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਅਖ਼ਬਾਰ ਇਕ ਵਖਰੀ ਹੈ,

ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੋਣਾ,

ਅਧਿਆਪਕ ਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ, ਸਰਬਪੱਖੀ ਕਿਰਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ,

ਅਪਣੀ ਬੁਰਾਈ ਨਹੀਂ ਸੁਣ ਕੇ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ, ਮੱਤਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਲੋਕੀ ਬੜੇ ਵੇਖੇ,