World's Eye on Narendra Modi and Jinping

ਅਜਿਹਾ ਘੱਟ ਹੀ ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਹੀ ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਅਹਿਮ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਉੱਤੇ ਅਸਰ ਪਾਉਣ ਦਾ ਮੂਲ ਤੱਤ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹੋਣ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਜਿੱਥੇ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਕਿਊਬੇਕ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਆਰਥਕ ਮਹਾਂਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿਚ ਸ਼ੁਮਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸੱਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਹੀ ਚੀਨ ਦੇ ਕਿੰਗਡਾਓ ਵਿਚ ਸ਼ੰਘਾਈ ਸਹਿਯੋਗ ਸੰਮੇਲਨ ਯਾਨੀ ਏਸਸੀਓ ਦੀ ਬੈਠਕ ਵੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ।

 ਕਿੰਗਡਾਓ ਵਿਚ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਸ਼ੰਘਾਈ ਸਹਿਯੋਗ ਸੰਗਠਨ ਯਾਨੀ ਏਸਸੀਓ ਦੀ ਬੈਠਕ ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਾਰਾ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਵਿਚ ਏਸਸੀਓ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਚੀਨ, ਭਾਰਤ, ਰੂਸ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਮੇਤ ਚਾਰ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਮੂਹ ਖੇਤਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗੰਢਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਬਦਲਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿਚ ਇਸਦਾ ਮਕਸਦ ਵੀ ਬਦਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਏਸਸੀਓ ਦੀ ਅਗੇਤ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਵਪਾਰ ਹੈ। 

ਦਿੱਲੀ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਬਰੋਕਰੇਜ ਫਰਮ ਵਿਚ ਆਰਥਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕ 'ਆਸਿਫ' ਇਕਬਾਲ ਵੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਰਥਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਮੋਰਚੇ ਉੱਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਚੀਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਆਸਿਫ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਗਲੇ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰਿਕ ਘਰੇਲੂ ਉਤਪਾਦ ( ਜੀਡੀਪੀ ) ਵਿਚ ਇਕੱਲੇ ਚੀਨ ਦੀ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਤਕਰੀਬਨ 30 ਫੀਸਦੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਇਸ ਵਿਚ 10 ਫੀਸਦੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗਾ।