ਸੰਪਾਦਕੀ
ਲਗਾਤਾਰ ਟਕਰਾਅ ਵਾਲੀ ਹਾਲਤ, ਘਾਟੇ ਵਾਲਾ ਸੌਦਾ ਬਣ ਜਾਏਗੀ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ‘ਬਦਲਾਅ’ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਦਿਉ
ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਹੀ ਐਸੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਬਦਲਾਅ ਚਾਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਹਾਂ ਪਰ ਅਪਣੇ ਆਪ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਅੰਦਰ।
ਨੌਜੁਆਨਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਉਹ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ...
ਸਾਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਮੁਫ਼ਤਖ਼ੋਰੀ ਦੀ ਐਸੀ ਆਦਤ ਪਾ ਦਿਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਾਅਦਿਆਂ ਵਲ ਵੇਖ ਕੇ ਹੀ ਵੋਟਾਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਦੂਜੇ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫ਼ਰਤ ਫੈਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਅਧਿਆਪਕ!
ਨਫ਼ਰਤ ਦੀ ਜਿਹੜੀ ਲਹਿਰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਵਿਰੁਧ ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਚੱਲੀ ਸੀ, ਉਹ ਹੁਣ ਭਾਰਤ ਦੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿਚ ਵਸ ਗਈ ਹੈ
ਨਹਿਰੂ ਦੀ ‘ਇਸਰੋ’ ਜਿੰਨੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦਿਵਾ ਸਕੀ ਹੈ, ਓਨੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾ ਨਹੀਂ ਦਿਵਾ ਸਕੀ। ਕਿਉਂ ਭਲਾ?
ਇਸਰੋ ਨੇ ਜਿਸ ਲਗਨ ਤੇ ਜਿਸ ਪੇਸ਼ੇਵਾਰਾਨਾਂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚੰਦਰਯਾਨ-3 ਨੂੰ ਚੰਨ ’ਤੇ ਉਤਾਰਨ ਵਿਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਜਜ਼ਬੇ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ਕਰਨਾ ਬਣਦਾ ਹੈ
ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੱਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ
ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਅਪਣੀ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਹੀ ਅਪਣੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਰਹੇ।
ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਕਿਵੇਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਡੈਮ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੂਰ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਾਲੀ ਨੀਤੀ ਕਦੇ ਬਣਾਈ ਹੀ ਨਹੀਂ!
ਕਾਨੂੰਨ ਆਮ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਵੀ ਹਨ ਜਾਂ ਕੇਵਲ ਉਸ ਨੂੰ ਤੰਗ ਤੇ ਜ਼ਲੀਲ ਕਰ ਕੇ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਹੀ?
ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਵਧੀਆ ਗੱਲ ਹੈ ਪਰ ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਕੀ ਹੈ? ਕੀ ਅਸੀ ਸਿਰਫ਼ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਬਦਲਣ ਨਾਲ ਹੀ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?
ਹੜਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੀਰੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਡੋਬੀ, ਅਮਰੀਕਨਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਵੀ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ...
ਜਦ ਵਪਾਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਏਨੀ ਵਖਰੀ ਕਿਉਂ ਹੈ?
ਹਿਮਾਚਲ ਵਿਚ ਜਦ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਆਫ਼ਤ ਵਾਲਾ ਰੂਪ ਅੱਖਾਂ ’ਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ
ਬਰਸਾਤੀ ਮੌਸਮ ਦੇ ਬਦਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਦ ਤਕ ਅਸੀ ‘ਕੁਦਰਤੀ ਆਫ਼ਤ’ ਆਖਦੇ ਰਹਾਂਗੇ, ਰਸਤਾ ਤੇ ਰਾਹਤ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ।
ਕੌਮੀ ਇਨਸਾਫ਼ ਮੋਰਚਾ ਤੇ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਹੁਕਮ
ਮੋਰਚਾ ਤਾਂ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਚੁਕ ਹੀ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਪਰ ਅਦਾਲਤ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਵੇ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ ਦਰਦ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਕਿਹੜਾ ਹੈ?