ਮੋਢੀ

ਇੰਝ ਧੋਖਾ ਜਿਹਾ ਨਾ ਕਰ ਬਾਬਾ, ਹੁਣ ਹੋਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਜਰ ਬਾਬਾ।

ਦੇਸ਼ ਆਜ਼ਾਦ!

ਕੁੱਝ ਸ਼ਾਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਇਥੇ, ਕੁੱਝ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਗਾਲ ਮੀਆਂ।

ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਨੇਤਾ ਖਾ ਗਏ, ਵੋਟਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਗਈ ਆਪਸੀ ਫੁੱਟ।

ਕੁੜੀਆਂ ਹੁਣ ਚਿੜੀਆਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀਆਂ, ਟੱਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ।

ਬੀਜੇ ਬੀਅ ਜੋ ‘ਨਫ਼ਰਤ ਤੇ ਈਰਖਾ’ ਦੇ, ਉਸ ਹਾਕਮ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਕਿਉਂ ਝਲਦੀ ਏ।

ਕੁੱਲੜ ਪੀਜ਼ਾ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੀਡੀਉ ਕੀ ਆਈ, ਸਾਡੇ ਲੋਕ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਪਣਾ ਰੰਗ ਵਿਖਾਉਣ ਲੱਗੇ।

ਹੁੰਦੇ ਹੋਰ ਹੀ ‘ਮਿਸ਼ਨ’ ਕੋਈ ਹਾਕਮਾਂ ਦੇ, ਤੀਰ ਬਿਆਨਾਂ ਦੇ ਓਧਰ ਨੂੰ ਚਲਦੇ ਨੇ।

ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਬਹੁਤ ਤਾਕਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਲਮ ਵਿਚ,

ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਚਿਹਰਾ ਅਕਸਰ, ਇੱਥੇ ਲੋਕ ਲਗਾ ਲੈਂਦੇ ਨੇ।

ਕਈ ਲੋਕ ਹੁਣ ਭਾਅ ਜੀ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ‘ਪਾਜੀ’, ਹਾਲਤ ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ‘ਦਿੱਸ’ ਹੋ ਗਈ।