ਕਵਿਤਾਵਾਂ
ਬੇਦਰਦ ਬੜੇ ਹਾਲਾਤ: ਇਹ ਨਹੀਂ ਰੁਕਣੀ ਕਲਮ ਮੇਰੀ ਅਜੇ ਕਾਫ਼ੀ ਨੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤ, ਅਜੇ ਤਾਂ ਸੱਜਣਾ ਬਾਕੀ ਨੇ ਬੇਦਰਦ ਬੜੇ ਹਾਲਾਤ...
ਅੰਦਰੋਂ ਤੋੜ ਦਿਤਾ ਝੰਜੋੜ ਦਿਤਾ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਕੁੱਝ ਮਾਰਾਂ ਨੇ,
ਬਾਜ਼ਾਰ ਅੰਦਰ: ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਤੇ ਫ਼ਨਕਾਰਾਂ ਅੰਦਰ, ਵਿਕ ਗਿਆ ਯਾਰ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਅੰਦਰ...
ਮਹਿੰਗੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਰੀਦੇ ਕਿਵੇਂ, ਦੱਬ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆਂ ਭਾਰਾਂ ਅੰਦਰ...
ਮਾਮਲਾ ਮਾਫ਼ੀਆਂ ਦਾ: ਅਹੁਦੇ ਧਾਰਮਕ ਦੇਖ ‘ਗ਼ੁਲਾਮ’ ਹੋਏ, ਧਰਮੀ ਦਿਲਾਂ ’ਚ ਮਚਦੀ ਅੱਗ ਯਾਰੋ...
ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਅਜੋਕੀਆਂ ਆਉਣ ਚੇਤੇ, ਬਾਬੇ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਦੀਆਂ ਆਖੀਆਂ ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਜੀ...
ਪਾਣੀ ਬਚਾਉ: ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਪਾਣੀ ਕਰ ਕੇ, ਇਹ ਮੁਕਿਆ ਤਾਂ ਖ਼ਤਮ ਕਹਾਣੀ...
ਪਾਣੀ ਬਚਾਉ: ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਪਾਣੀ ਕਰ ਕੇ, ਇਹ ਮੁਕਿਆ ਤਾਂ ਖ਼ਤਮ ਕਹਾਣੀ...
ਸਪੋਕਸਮੈਨ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਮਿੱਤਰ ਹੈ ਨਹੀਂ, ਸੱਚ ਲਿਖੇ ਤੇ ਕਰੇ ਕਮਾਲ ਮੀਆਂ।
ਪਰਦੇ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਸਾਧਾਂ ਪਖੰਡੀਆਂ ਦੇ, ਕਰੇਂ ਲੀਡਰਾਂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਮੀਆਂ।
ਜੱਗ ਜਣਨੀ: ਕੁੱਝ ਮੈਂ ਵੇਖੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਜੋ, ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਹਾਨ
ਜੱਗ ਜਣਨੀ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਦਾ, ਰਖਦੀਆਂ ਨੇ ਉਹ ਮਾਣ।
ਕਾਵਿ ਵਿਅੰਗ: ਰੰਗ ਬਦਲਦੇ
ਹੁਣ ਪੈਰ-ਪੈਰ ’ਤੇ ਰੰਗ ਬਦਲਦੇ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਦੇ ਢੰਗ ਬਦਲ ਗਏ।
ਇਬਾਦਤ: ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਹਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਿਭਾਇਆ ਬਹੁਤ ਹੈ...
ਮੈਨੂੰ ਆਖਦੇ ਕਿਤਾਬੀ ਹੁਣ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ, ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਤਨ ’ਤੇ ਹੰਡਾਇਆ ਬਹੁਤ ਹੈ।
ਕਾਵਿ ਵਿਅੰਗ: ਮਰੀਆਂ ਜ਼ਮੀਰਾਂ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਜ਼ਮੀਰਾਂ ਨੂੰ, ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਰਾਸ ਏ।
ਗ਼ਜ਼ਲ: ਇਧਰੋਂ ਉਧਰੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਿਆ ਆਹ ਹੋਈ ਨਾ ਗੱਲ
ਇਧਰੋਂ ਉਧਰੋਂ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਿਆ ਆਹ ਹੋਈ ਨਾ ਗੱਲ, ਕੌਣ ਸਵੇਰੇ ਕੋਠੇ ਖੜਿਆ ਆਹ ਹੋਈ ਨਾ ਗੱਲ।