ਕਾਵਿ ਵਿਅੰਗ : ਵੀ.ਸੀ. ਤੇ ਮਰੀਜ਼

ਵੀ.ਸੀ. ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਜਨਤਾ ਪਵੇ ਭਾਵੇਂ ਢੱਠੇ ਖੂਹ। ਨੇਤਾਵਾਂ ਜਦ ਵੀਡੀਉ ਦੇਖੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੰਬ ਗਈ ਸੀ ਰੂਹ।

ਕਾਵਿ ਵਿਅੰਗ : ਕਾਨੂੰਨ

ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਜ਼ਮਾਨਤਾਂ ’ਤੇ ਬਾਹਰ ਫਿਰਦੇ, ਨਾ ਕੋਈ ਕਾਨੂੰਨ ਹੈ ਨਾ ਅਸੂਲ ਭਾਈ।

ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਲ ਨਾ ਕੂਚ ਕਰਦੇ, ਜੇਕਰ ਇਥੇ ਪੂਰਨ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਹੁੰਦਾ। ਕਿਉਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਚੜ੍ਹਾਉਣਾ ਸੀ, ਰਤ ਦਾ ਜੇਕਰ ਸਤਿਕਾਰ ਹੁੰਦਾ।

ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ

ਵਾਅਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਫ਼ਾ ਹੋ ਗਏ, ਲੋਕੋ ਉਹ ਲੀਡਰ ਹੀ ਕਾਹਦੇ |

ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਗੁਆਂਢੀ ਰਾਜਿਉ! ਰਹਿਣੇ ਏਦਾਂ ਹੀ ਵਜਦੇ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ....

ਸਾਵਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਆਇਆ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਮਚਾਇਆ ਸ਼ੋਰ...

ਦਿਉਰ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦ ਮੇਲੇ, ਭਾਬੀ ਨੇ ਹੱਥ ਫੜਾਏ ਧੇਲੇ | ਤੂੰ ਮੇਲਾ ਵੇਖ ਘਰ ਆਈ, ਛੁਣਛਣਾ ਇਕ ਲਿਆਈ |

ਵਰਖਾ ਆਈ, ਵਰਖਾ ਆਈ, ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਪਾਈ.... ਖ਼ਤਮ ਹੋਇਆ ਇੰਤਜ਼ਾਰ, ਮੌਸਮ ਹੋਇਆ ਖ਼ੁਸ਼ਗਵਾਰ |

ਆਉ ਬੱਚਿਉ! ਦੱਸਾਂ ਅਜਬ ਕਹਾਣੀ, ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਲਿਆ ਪਾਣੀ, ਉਸ ਪਿੱਛੋਂ ਪ੍ਰਾਣੀ |