ਬਾਪੂ (ਭਾਗ 1)

''ਮੈਨੇਜਰ ਸਾਹਿਬ! ਮੈਂ ਸਰਦਾਰ ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਹੁਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।''

ਸਹਿਬਾਂ ਕਿਹੜੀ ਪਦਮਨੀ, ਉਹ ਵੀ ਰੰਨਾਂ ਵਰਗੀ ਰੰਨ (ਭਾਗ 3)

ਉਧਰ ਰਾਣੀ ਪਦਮਨੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਸਾਥਣਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਰਾਜਪੂਤਾਂ ਦੀ ਹਾਰ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ.........

ਮੇਵਾੜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਚਿਤੌੜ ਸੀ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਸੀ........

ਪੰਜਾਬੀ ਕਿੱਸਾ-ਕਾਵਿ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤਕਾਰੀ ਵਿਚ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਲਿਖਾਰੀਆਂ ਨੇ ਮਿਰਜ਼ਾ-ਸਾਹਿਬਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, ਉੁਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਪਰੋਕਤ ਲਾਈਨਾਂ (ਸਤਰਾਂ).........

ਕਿਸੇ ਬਾਬੇ ਕੋਲੋਂ, ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਕਾਹਦਾ ਡਰ? ਪਰ ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਕਮਲੀ ਦੇ ਦਰ 'ਤੇ ਨਾ ਗਿਆ। ਅਖ਼ੀਰ 'ਤੇ ਏਨਾ ਹੀ ਆਖਾਂਗਾ ਕਿ ਜੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਿ...

ਮੈਂ ਅਥਰੀ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਲਿਖਿਆ ਜੋ ਅੱਜ ਮੁੱਕ ਗਿਆ। ਪਰ ਲਗਦੈ ਇਹ ਦਾਸਤਾਨ ਮੇਰੀ ਹਯਾਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੁਕਣੀ। ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਦਿਨ ਕਹਾਣੀ ਦਾ...

ਮੇਰੇ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਉਸ ਬੀਬੀ ਨੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਹੀ ਹਨ। ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲੇ, ਪਰਾਂਦੇ, ਸਵੈਟਰ ਬੁਣ ਕੇ ਰੋਟੀ ਕਮਾ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ ਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੁੱਝ ਪੈਸੇ ...

ਅੱਜ ਪਾਠਕਾਂ ਨੇ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਪੀੜ ਵੰਡੀ, ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਵੇਰਾਂ ਫਿਰ ਪੰਜਾਹ ਵਰ੍ਹੇ ਪਿੱਛੇ ਉਸੇ ਹੀ ਨਿੱਕੀ ਜਹੀ ਨਹਿਰ ਕੰਢੇ ਖੜਾ ਕਰ ਗਏ। ਹੋ ਸਕਦੈ ਹੋਰ..

ਉਹ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬੱਧੀ ਮੇਰੀ ਹਮਸਫ਼ਰ ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਨਹਿਰ ਦਾ ਕੰਢਾ ਵੀਰਾਨ ਕਰ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬੜਾ ਰੋਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਧਾਂਦਰਾ ਛੱਡ ਕੇ ਰੋਂਦੀ ਵਿਲਕਦੀ ਡੋਲੀ ਬ...

ਰੋਸ਼ਨ ਹੁਣ ਅਕਸਰ ਅੱਖ-ਅੱਖ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਪੁਛਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਉਹ ਕੁੜੀ ਬਿਲਕੁਲ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਤੇ ਨਾ-ਸਮਝ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਰੋਸ਼ਨ ਦਾ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤੰ...