Poem: ਨਸ਼ਾ ਇਕ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਕਾਤਲ

Poem: ਨਸ਼ਾ ਉਹ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਗਿਆ,

Poem: ਤਕੜੇ ਦਾ ਸੱਤੀ ਵੀਹੀਂ ਸੌ

ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਕੋਲੋਂ ਆਵੇ ਮੁਸ਼ਕ ਨਾ ਖਲੋ ਹੁੰਦਾ, ਤਕੜੇ ਦਾ ਸੱਤੀ ਵੀਹੀਂ ਸੌ ਹੁੰਦਾ।

Poem In Punjabi: ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਚ ਵੇ ਭਾਈ

ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉਧਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਤਾਹੀਉਂ ਹੱਸਦਾ ਨਹੀਂ। ਜਾਂ ਫਿਰ ਤੇਜ਼ ਬੁਖ਼ਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਤਾਹੀਉਂਂ ਹੱਸਦਾ ਨਹੀਂ।

Poem: ਨਰਮਾਈ ਨਾਲ ਨੇ ਹੱਲ ਸਵਾਲ ਹੁੰਦੇ, ਅੜਬਾਈ ਨਾਲ ਤਾਂ ਉੱਠੇ ਬਵਾਲ ਭਾਈ।

ਅੱਜਕਲ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਾਂ ਲੋਕੀ, ਕਰਾ ਰਹੇ ਬਦਨਾਮੀ। ਬਦਨਾਮ ਹੋਏ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ, ਨਾਂ ਤਾਂ ਹੋਇਆ ਅਸਮਾਨੀ।

ਬੰਦਾ ਹੋਇਆ ਗ਼ੁਲਾਮ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਦਾ, ਤਦੇ ਬੀਪੀ ਤੇ ਸ਼ੂਗਰ ਨੇ ਗ੍ਰੱਸਿਆ ਏ। ਦਿਤੇ ਸੁੱਖ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਬਹੁਤ ਭਾਵੇਂ, ਸਬਰ ਸਹਿਜ ਵੀ ਮਨਾਂ ’ਚੋਂ ਨੱਸਿਆ ਏ।

ਰੁੱਖ ਵੱਢਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿਖ ਲਈ, ਲਾਉਣੇ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਈ ਨਾ। ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਵਨ ਚਲਦਾ ਏ, ਗੱਲ ਮਨ ਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਈ ਨਾ।

Poem: ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਆਈ, ਭਾਵੇਂ ਚਿਰਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਸੁੱਧ, ਜਿੱਤ ਲੈਣਗੇ ਪੰਜਾਬੀ, ‘ਯੁੱਧ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿਰੁਧ’।