ਰੱਬ ਦਾ ਰੂਪ

ਕਿਥੇ ਗਏ ਉਹ ਰੱਬ ਦੇ ਰੂਪ ਸਾਰੇ,

ਸੰਭਲੋ ਅੱਗੇ ਮੌਤ ਹੈ ਭਾਈ

ਵਾਹ! ਕੋਰੋਨਾ ਤੇਰੇ ਕਰ ਕੇ, ਬਦਲੀ ਸੱਭ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ,

ਮਨ ਦੇ ਅੰਬਰੀਂ ਯਾਦਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਛਾਈਆਂ ਬਣ ਘਨਘੋਰ ਘਟਾਵਾਂ।

ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਮੁੱਕੀ ਨਾ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਗੀਤ ਮੁੱਕੇ ਨੇ।

ਲੋਕੀ ਆਖਣ ਲੇਖਕ ਨਾ ਬਣੀਂ, ਕਰ ਬੈਠੇਂਗਾ ਦੀਵਾ ਗੁੱਲ ਭਾਈ,

ਹੁਣ ਸੋਚ ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ, ਮਨ ਉਤੇ ਡਰ ਹਰਦਮ ਰਹਿੰਦਾ ਛਾਇਆ ਏ,

ਲਗਾਇਆ ਖੋਜੀਆਂ ਟਿੱਲ ਕਿ ਤੋੜ ਲੱਭੇ, ਹਾਲੇ ਤਕ ਤਾਂ 'ਲਾ-ਇਲਾਜ' ਲੋਕੋ,

ਇਕ ਨਾਮੁਰਾਦ ਬੀਮਾਰੀ ਚੱਲੀ,

ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਾਂਗ ਤਰਾਂਗੇ, ਅਸੀ ਕੋਰੋਨਾ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਡਰਾਂਗੇ,

ਘੁੱਟਾਂ ਭਰ-ਭਰ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ, ਹਰ ਕੋਈ ਪਿਆ ਹਰਖਿਆ,