ਕਵਿਤਾਵਾਂ
ਪੁੰਨ-ਦਾਨ ਇੰਜ ਵੀ ਕਰੋ
ਆਉ ਹੁਣ ਰਲ ਮਿਲ ਕਿਸੇ ਗ਼ਰੀਬ ਦਾ, ਘਰ ਬਣਵਾ ਦਈਏ,
ਲੁੱਟ
ਕਿਤੇ ਨੇਤਾ ਰਹੇ ਨੇ ਲੁੱਟ ਤੇ ਕਿਧਰੇ ਸਾਧ ਰਿਹੈ ਠੱਗ,
ਫ਼ਤਿਹ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਫ਼ਤਿਹ
ਦਾਅਵੇ ਕਰਨ ਪੁਲਾੜ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ, ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ 'ਤਰੱਕੀ' ਦੀ ਪੋਲ ਯਾਰੋ,
ਗ਼ਰੀਬ ਔਰਤ ਮੁਕਤਸਰ ਦੀ
ਵੀਣਾ ਰਾਣੀ ਸੀ ਘਰੋਂ ਗ਼ਰੀਬ ਔਰਤ, ਪੈਸੇ ਲਏ ਸੀ ਕੁੱਝ ਉਧਾਰ ਬੇਲੀ
ਬਾਪੂ
ਅੱਜ ਵੀ ਬਚਪਨ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ
ਮੌਤ ਦੇ ਅਰਥ
ਕੋਈ ਮਾਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ, ਲਹੂ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਡੁੱਲ੍ਹੇ।
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਤੇਰੇ ਹੀ ਧਰਵਾਸੇ ਯਾਰਾ
ਚਾਨਣ
ਇਕ ਮੁੱਠ ਦੇ ਜਾ ਸੱਜਣਾ ਸਾਨੂੰ ਚਾਨਣ ਦੀ।
ਮਾਹੀਆ
ਵਗਦਾ ਏ ਨੀਰ ਵੇ ਮਾਹੀਆ
ਮੇਰਾ ਮਾਹੀ
ਮੇਰੇ ਹਾਸਿਆ 'ਚ ਹੱਸਦਾ ਹੈ।