ਨਿਕਲੇ ਨੀ ਚਿੱਬ ਸਾਡੇ

ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚੇ ਜੋ ਲੋਕ ਬਹੁਤੇ, ਐਂਵੇਂ ਰੌਲਾ ਐ ਆਖ ਕੇ ਹਸਦੇ ਨੇ,

ਅਮੀਨ ਮਲਿਕ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ

ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਇਕ ਹੀਰਾ ਖੁਸਿਆ, ਅਮੀਨ ਮਲਿਕ ਸੀ ਨੇਕ ਲਿਖਾਰੀ,

ਕੋਰੋਨਾ ਵਾਇਰਸ ਜਨਤਾ ਝੰਜੋੜ ਸੁੱਟੀ, ਠੱਪ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਕੰਮ ਕਾਰ ਸਾਰੇ,

ਭੱਜ ਦੌੜ ਹੈ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਗੱਲ ਕੋਈ ਦਿਲ ਤੇ ਨਾ ਲਾਈਏ,

ਇਟ ਦਾ ਜਵਾਬ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਦੇਣਾ, ਇਹ ਡਾਇਲਾਗ ਇਕ ਸੁਣਾਇਆ ਸਾਨੂੰ,

ਕੁੱਝ ਬੰਦੇ ਦੌਲਤ ਤੇ ਸ਼ੋਹਰਤ ਲਈ, ਧਰਮ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਅਖਵਾਉਂਦੇ,

ਮੱਤਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਅੱਜ ਬੜੇ ਫਿਰਦੇ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਨਾ ਕਰਦੇ ਕੁੱਝ ਆਪ ਬੰਦੇ,

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਕੇ ਨਾ ਵੀਰਨੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੋ, ਖ਼ਤਰਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉਤੇ ਮਡਰਾਉਣ ਲੱਗਾ,

ਮੈਨੂੰ ਕਦਰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਅਪਣਿਆਂ ਦੀ,

ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨੇ, ਬੜੇ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਰਵਾ ਦਿਤੇ,