ਸਮੁੱਚੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਕੇ ਨਾ ਵੀਰਨੋ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੋ, ਖ਼ਤਰਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉਤੇ ਮਡਰਾਉਣ ਲੱਗਾ,

ਕਦਰ

ਮੈਨੂੰ ਕਦਰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਅਪਣਿਆਂ ਦੀ,

ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨੇ, ਬੜੇ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਰਵਾ ਦਿਤੇ,

ਅੱਜ ਉਸ ਕੌਮ ਦੇ ਕੁੱਝ ਗੱਦਾਰਾਂ ਨੇ, ਜ਼ਮੀਰ ਅਪਣੀ ਨੂੰ ਜੇ ਮਾਰਨਾ ਸੀ,

ਕਾਹਦਾ ਮਾਣ ਕਰੇਂ ਸ੍ਰੀਰਾਂ ਦਾ, ਇਹ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਇਥੇ ਰਹਿ ਜਾਣਾ ਏ,

ਉੁਬਲੇ ਧਰਤੀ ਅੰਬਰ ਦੇਖੋ, ਉਬਲਿਆ ਜੱਗ ਸਾਰਾ

ਕੋਰੋਨਾ ਦਾ ਹੈ ਕਹਿਰ ਬਹੁਤ ਵੱਧ ਗਿਆ, ਰਹਿਣਾ ਪਊ ਹੁਣ ਹੋ ਕੇ ਚੁਕੰਨੇ ਜੀ,

ਨਾ ਛੇੜ ਗਮਾਂ ਦੀ ਰਾਖ ਨੂੰ, ਅੰਦਰ ਅੰਗਿਆਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,

ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆਉਣਗੇ,

ਰਿਸ਼ਤੇ ਖ਼ੂਨ ਦੇ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਵੀ ਹੋਏ ਪਤਲੇ, ਭਾਈ-ਭਾਈ ਨੂੰ ਹੁਣ ਰਿਹਾ ਨਿੱਤ ਮਾਰ ਇਥੇ,