punjabi poetry :ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਪੀਰਸੁਆਣਾ.....

ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਪੀਰਸੁਆਣਾ ਬਣਦਾ ਜਾਂਦਾ ਸ਼ਹਿਰ

ਕਵਿਤਾਵਾਂ:ਸਾਉਣ ਮਹੀਨਾ ਦੀਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾਵਾਂ

ਚੜਿ੍ਹਆ ਸਾਉਣ ਮਹੀਨਾ ਆਇਆ ਤੀਆਂ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ, ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨੇ ਮਹਿੰਦੀ ਨਾਲ ਹੱਥ ਲਏ ਸ਼ਿੰਗਾਰ।

ਖ਼ਰਚੇ ਅਪਣੇ ਅਸੀਂ ਨਾ ਘੱਟ ਕਦੇ ਕੀਤੇ, ਨਾ ਹੀ ਲੋੜਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਕਦੇ ਘਟੀਆਂ ਨੇ। ਪੂਰਦੇ ਲੋੜਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਪਿਉ-ਦਾਦੇ ਤੁਰੇ, ਮਰ ਕੇ ਹੋ ਗਏ ਕੈਦ ਵਿਚ ਮਟੀਆਂ ਦੇ।

ਐਵੇਂ ਨਾ ਘਬਰਾਇਆ ਕਰ ਤੂੰ, ਅੱਗੇ ਕਦਮ ਵਧਾਇਆ ਕਰ ਤੂੰ। ਰੱਬ ਦੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਭਰੋਸਾ, ਕੰਮ ’ਚ ਬਿਰਤੀ ਲਾਇਆ ਕਰ ਤੂੰ।

ਅਸੀਂ ਯਾਰ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦਿਤੇ ਨਾ ਉਧਾਰੇ ਯਾਰੀ ਤੋੜ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ ਚੰਦਰਾ।

ਅਸੀਂ ਮਾਰੇ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦੇ ਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਜਦੋਂ ਦਾ ਪਾ ਲਿਆ ਦਿਲਬਰ ਕਿ ਹਸਰਤ ਜਾਣਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ

ਸਾਵਣ ਮਹੀਨਾ ਭਾਗੀਂ, ਭਰਿਆ, ਬੱਦਲ ਆਣ, ਅਸਮਾਨੀ ਚੜਿ੍ਹਆ, ਬਾਗ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਕੋਇਲ ਬੋਲੇ,

ਗ਼ਜ਼ਲ: ਕਿੰਨਾ ਕਰਦਾਂ ਪਿਆਰ, ਇਹ ਮੈਥੋਂ ਦਸਿਆ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ ਅੱਖੀਆਂ ਛਮ ਛਮ ਵਰਸਣ, ਮੈਥੋਂ ਹੱਸਿਆ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ।

ਮਹਿੰਗਾਈ ਨੇ ਜਮਾਂ ਹੀ ਅੱਤ ਕਰਤੀ, ਕਿੰਜ ਜਾਈਏ ਦੱਸ ਬਜ਼ਾਰ ਭਾਈ।

ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਏ , ਜਿੱਥੇ ਵਹਿੰਦੇ ਪੰਜ ਦਰਿਆ । ਰੱਬੀ ਬਾਣੀ ਆਈ ਏ, ਚਲ ਮਰਦਾਨਿਆ ਰਬਾਬ ਵਜਾ।